Nikołaj Kriuczkow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikołaj Kriuczkow

Nikołaj Kriuczkow w filmie Chłopiec z naszego miasta (1942)
Data i miejsce urodzenia	6 stycznia 1911 Moskwa, Rosja
Data i miejsce śmierci	13 kwietnia 1994 Moskwa, Rosja
Zawód	aktor
Lata aktywności	1932–1993
Odznaczenia

Nikołaj Afanasjewicz Kriuczkow (ros. Николай Афанасьевич Крючков; ur. 24 grudnia 1910^?/6 stycznia 1911 w Moskwie, zm. 13 kwietnia 1994 tamże) – radziecki aktor filmowy, Ludowy Artysta ZSRR (1965). Wystąpił w 94 filmach w latach 1932–1993.

Po ukończeniu szkoły fabryczno-zawodowej pracował w fabryce, później uczył się aktorstwa przy moskiewskim centralnym teatrze młodzieży robotniczej, którego następnie został aktorem. W 1934 został aktorem studia filmowego Mieżrabpomfilm (później przemianowanego na studio im. Gorkiego), później teatru-studia kinowego. W 1953 został przyjęty do KPZR. W 1950 otrzymał tytuł Ludowego Artysty RFSRR, a w 1965 Ludowego Artysty ZSRR. W 1980 otrzymał tytuł Bohatera Pracy Socjalistycznej.

Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie^[1].

• 1932: Horyzont (Горизонт) – partyzant
• 1933: Romans Mańki Grieszynej (Окраина) – Seńka Kadkin
• 1935: Miłość i nienawiść (Любовь и ненависть) – Misza, mąż Wiery
• 1936: Nad lazurowym morzem (У самого синего моря) – Alosza
• 1937: Trylogia o Maksymie, część 2. Powrót Maksyma – żołnierz w pociągu
• 1938: Miasto młodzieży (Комсомольск) – Andriej Sazonow
• 1938: Człowiek z karabinem (Человек с ружьём) – Sidorow, czerwonogwardzista
• 1939: Ziemia woła (Член правительства) – Nikita Sokołow
• 1939: Szczors (Щорс) – prowokator
• 1939: Trylogia o Maksymie, część 3 – Maksym – żołnierz
• 1939: Górą dziewczęta (Трактористы) – Klim Jarko
• 1940: Bojownik wolności (Яков Свердлов) – Trofimow
• 1941: Saławat – wódz Baszkirów (Салават Юлаев) – Chłopusza
• 1941: Świniarka i pastuch (Свинарка и пастух)
• 1942: Chłopiec z naszego miasta – Siergiej Łukonin
• 1943: W imię Ojczyzny (Во имя Родины) – Safonow
• 1949: Bitwa stalingradzka (Сталинградская битва ) – pułkownik Iwanow
• 1955: Ernst Thälmann – Führer seiner Klasse – radziecki pułkownik
• 1956: Czterdziesty pierwszy (Сорок первый ) – komisarz Jewsikow
• 1959: Majowe gwiazdy (Májové hvězdy / Майские звёзды) – żołnierz
• 1959: Ballada o żołnierzu (Баллада о солдате) – generał
• 1963: Jeden dzień szczęścia – ojciec Rity
• 1964: Muchtar na tropie (Ко мне, Мухтар!) – wyższy dowódca milicji
• 1965: Był sobie dziad i baba (Жили-были старик со старухой) – dyrektor Sowchozu
• 1966: Po kruchym lodzie (По тонкому льду) – chłop Parokonnyj
• 1968: Przeciw Wranglowi (Служили два товарища) – dowódca plutonu
• 1979: Jesienny maraton (Осенний марафон) – wujek Kola
• 1985: Bitwa o Moskwę (Битва за Москву) – staruszek
• 1989: Stalingrad (Сталинград) – stary kapitan

• Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (23 grudnia 1980)
• Order Lenina (dwukrotnie, 23 maja 1940 i 23 grudnia 1980)
• Order Rewolucji Październikowej (12 kwietnia 1974)
• Nagroda Stalinowska I stopnia (1941)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy (trzykrotnie, 1 lutego 1939, 1967 i 1971)
• Order Czerwonej Gwiazdy (14 kwietnia 1944)
• Medal 100-lecia urodzin Lenina
• Medal 800-lecia Moskwy
• Medal „Za rozwój dziewiczych ziem”
• Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Nagroda Nika (1990)

• Galina Dołmatowska, Irina Szyłowa, Sylwetki radzieckiego ekranu, przeł. z ros. Marek Dzierwajłło, Wydawnictwo Progress, Moskwa 1980, s. 555-574.

• Nikołaj Kriuczkow w bazie IMDb (ang.)
• Nikołaj Kriuczkow w bazie Filmweb (pol.)
• Nikołaj Kriuczkow w bazie kino-teatr.ru (ros.)
• Nikołaj Kriuczkow w bazie warheroes.ru (ros.)