Nienburg (Weser) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nienburg (Weser)
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

Dolna Saksonia

Powiat

Nienburg (Weser)

Powierzchnia

64,45 km²

Wysokość

25 m n.p.m.

Populacja (31.12.2008)
• liczba ludności
• gęstość


32 542
505 os./km²

Nr kierunkowy

05021

Kod pocztowy

31582

Tablice rejestracyjne

NI

Plan Nienburg (Weser)
Położenie na mapie Dolnej Saksonii
Mapa konturowa Dolnej Saksonii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nienburg (Weser)”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Nienburg (Weser)”
Ziemia52°38′N 9°12′E/52,633333 9,200000
Strona internetowa

Nienburg (Weser) − miasto powiatowe w Niemczech leżące w kraju związkowym Dolna Saksonia, siedziba powiatu Nienburg (Weser). Miasto znajduje się nad rzeką Wezerą, ok. 55 km na południowy wschód od Bremy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Panorama miasta i twierdzy z 1650 r.

Pierwsze wzmianki o „Nowym Zamku” (niem. Neue Burg) pochodzą z 1025 r. Drogi wodne oraz drogi handlowe prowadzące przez te tereny sprzyjały osadnictwu co potwierdzają archeolodzy, którzy odnaleźli ślady dużo wcześniejszego osadnictwa na terenie miasta. W 1215 r. Graf Henryk I von Hoya przeniósł do miasta swoją siedzibę. Z tego okresu pochodzą też obronne umocnienia miasta. Miasto rozwijało się prężnie otrzymując z czasem prawa do organizowania targów i bicia własnej monety. W 1582 r. wymarł ród von Hoya i miasto wraz z hrabstwem stało się własnością książąt von Braunschweig-Lüneburg. Z czasem miasto stało się bardzo ważną twierdzą, chroniącą drogę wodną pomiędzy Porta Westfalica a Bremą. W czasie wojny trzydziestoletniej miasto zostało w części zniszczone. Po wojnie odbudowano umocnienia twierdzy, które rozebrano dopiero po przejściu wojsk napoleońskich, co wpłynęło na przyspieszenie rozwoju miasta. W 1847 otwarto linię kolejową HanowerBrema, co wraz ze wzrastającym znaczeniem żeglugi parowej, spowodowało rozwój przemysłu wokół miasta.

Do dzisiaj miasto jest siedzibą huty szkła, fabryk nawozów sztucznych, zakładów chemicznych i zakładów obróbki metali. Wysoka industrializacja miasta była silnym magnesem dla emigrantów. Przed I wojną światową przybywali tutaj Polacy, Rosjanie, Finowie. Po II wojnie światowej przybywali Niemcy z terenów zajętych przez Sowietów, a obecnie Grecy, Włosi i wiele innych nacji. W 1974 r. w ramach reformy wcielono do miasta mniejsze miejscowości, które utworzyły wspólnie nowe miasto Nienburg (Weser), obecnie (2008 r. z 31.582 mieszkańcami.

Kościół Św. Marcina w Nienburgu

Dzielnice

[edytuj | edytuj kod]

W skład miasta wchodzą następujące dzielnice: Nordertor, Leintor, Lehmwandlung, Alpheide, Wölpe, Erichshagen, Holtorf, Langendamm, Schäferhof/Kattriede.

Polityka

[edytuj | edytuj kod]

W Radzie Miasta zasiada 38 radnych: SPD 17, CDU 14, Zieloni 3, FDP 2, Linkspartei 1, bezpartyjny 1.

Współpraca

[edytuj | edytuj kod]

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

Przez miasto przebiegają drogi krajowe: B6, B214, B215 oraz linia kolejowa BremaHanower, ze stacją kolejową.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]