Niszczyciele typu Matsu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niszczyciele typu Matsu
Ilustracja
Kraj budowy

 Japonia

Użytkownicy

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
 Republika Chińska
 Marynarka Wojenna ZSRR

Wejście do służby

1944

Zbudowane okręty

18

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1530 ton

Długość

100 metrów

Szerokość

9,3 metrów

Zanurzenie

3,3 metra

Napęd

2 turbiny parowe, 19 000 KM
2 śruby

Prędkość

27,8 węzła

Załoga

211

Uzbrojenie

3 działa 127 mm
24 działa 25 mm
4 wyrzutnie torped kaliber 610 mm
36 bomb głębinowych

Niszczyciele typu Matsujapońskie niszczyciele eskortowe z okresu II wojny światowej. Pierwszy okręt serii wszedł do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w 1944 roku. Zbudowano 18 okrętów tego typu, z czego 7 zatopiono podczas walk na Pacyfiku. Po wojnie część ocalałych okrętów została przekazana radzieckiej i chińskiej marynarce wojennej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Okręty były przystosowane do masowej produkcji czasów wojny. Uzbrojenie dobrano w związku z doświadczeniami z dotychczasowych walk[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Matsu (ang.)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Eric W. Osborn: Destroyers. An Illustrated History of Their Impact. Santa Barbara: ABC-Clio, 2007. ISBN 1-85109-479-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]