Niwiska (gromada w powiecie zielonogórskim) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niwiska
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

zielonogórskie

Powiat

1954: nowosolski
1955–57: żagański
1958–72: zielonogórski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Niwiska

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

4

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

13

brak współrzędnych

Niwiska – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Niwiska z siedzibą GRN w Niwiskach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie nowosolskim w woj. zielonogórskim na mocy uchwały nr V/18/54 WRN w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Niwiska, Kaczeniec i Kamionka ze zniesionej gminy Broniszów oraz obszar dotychczasowej gromady Kotowice ze zniesionej gminy Nowogród Bobrzański w tymże powiecie[6].

1 stycznia 1955 gromadę włączono do powiatu żagańskiego w tymże województwie[7], gdzie ustalono dla niej 13 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

1 stycznia 1958 gromadę włączono do powiatu zielonogórskiego w tymże województwie[9].

1 stycznia 1959 do gromady Niwiska włączono przysiółek Skibice (należący do wsi Przybymierz) z gromady Nowogród Bobrzański w tymże powiece[10] oraz wieś Urzuty z nowo utworzonej gromady Chotków w powiecie żagańskim w tymże województwie[11].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr V/18/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu nowosolskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 4 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 4 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 55)
  7. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 252
  8. Uchwała Nr XXXVIII/173/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Żaganiu z dnia 6 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 7 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 48)
  9. Dz.U. z 1957 r. nr 59, poz. 308
  10. Uchwała Nr V/21/58 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 25 października 1958 r. o zmianie granic niektórych gromad oraz zmianie siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze z dnia 1 stycznia 1959 r., Nr. 1, Poz. 3)
  11. Dz.U. z 1958 r. nr 76, poz. 392
  12. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.