Noel Redding – Wikipedia, wolna encyklopedia

Noel Redding

Imię i nazwisko	Noel David Redding
Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1945 Folkestone, Anglia
Data i miejsce śmierci	11 maja 2003 Country Cork, Irlandia
Instrumenty	gitara basowa, gitara, śpiew
Gatunki	rock, rock psychodeliczny, blues-rock, pop psychodeliczny, folk rock, hard rock
Zawód	muzyk, producent
Zespoły
The Loving Kid The Jimi Hendrix Experience (1966 – 1969) Fat Matress Road The Noel Redding Band

Noel David Redding (ur. 25 grudnia 1945 w Folkestone w Anglii, zm. 11 maja 2003 w Country Cork w Irlandii) – brytyjski gitarzysta rockowy, sławę uzyskał grając jako basista w The Jimi Hendrix Experience.

Jako dziewięciolatek, Noel Redding grał na skrzypcach w szkole muzycznej, następnie na mandolinie i ostatecznie na gitarze. Jego pierwsze występy przed publicznością odbywały się w Hythe Youth Club oraz w Harvey Grammar School w Hythe w hrabstwie Kent.

Pierwszymi zespołami Noela Reddinga były:

• The Strangers: John „Andy” Andrews (gitara basowa)
• The Lonely Ones: 1961 – John Andrews (bass), Bob Hiscocks (gitara rytmiczna); Mick Wibley (perkusja),

Pete Kircher (wokal w '62 perkusja).

• The Loving Kind: 1966 z Pete Kircher, Carter (perkusja); Jim Leverton (bass); oraz Derek Knight (wokal)

W wieku 17 lat został profesjonalnym muzykiem i regularnie koncertował w Szkocji i w Niemczech, razem z grupą Neil Landon i The Brunettes, założoną w roku 1962 oraz The Loving Kind założonej w październiku 1965 roku. W październiku 1966 r. został wybrany przez Chasa Chandlera na basistę The Jimi Hendrix Experience. W 1969 odszedł z zespołu z powodu nieporozumień oraz częstych kłótni z Jimim Hendrixem. Ostatni koncert Noela Reddinga z The Experience miał miejsce w czerwcu 1969 podczas Denver Pop Festival^[1]. Mimo iż występował w innych zespołach przed i po śmierci Hendrixa, nigdy nie odniósł wielkiego sukcesu. W 1972 roku Redding odszedł z przemysłu muzycznego i osiedlił się w Clonakilty w Irlandii^[2].

W 1968, na krótko przed opuszczeniem The Experience, muzyk wraz z innymi muzykami z hrabstwa Kent, którymi byli: Neil Landon (wokalista The Brunettes), Jim Leverton oraz Eric Dillon – doprowadził do powstania formacji Fat Mattress. Przez krótki czas grał z nimi także Martin Barre, na krótko przed dołączeniem do Jethro Tull. Wiosną 1969 roku menedżer grupy Chas Chandler wysłał ją do Stanów Zjednoczonych razem z The Jimi Hendrix Experience, zaś w czerwcu załatwił kontrakt na nagranie płyty w Polydor Records. 15 sierpnia 1969 wyszedł ich debiutancki album Fat Mattress. Wydana w 1970 roku płyta Fat Mattress II okazała się słabsza od poprzedniego krążka, w związku z czym firma Polydor nie przedłużyła kontraktu i wkrótce zespół zakończył działalność.

Menedżer Jimiego Hendrixa, Michael Jeffery krótko po słynnym Festiwalu Woodstock, próbował reaktywować The Experience w oryginalnym składzie. W tym okresie opublikowano wywiady Hendrixa, Reddinga oraz Mitchella w magazynie Rolling Stone, lecz nie przyniosło to żadnego skutku. Noel zajął się więc innymi projektami muzycznymi^[3].

W Los Angeles dołączył do zespołu hardrockowego Road, który nagrał jeden album, zatytułowany tak samo jak nazwa grupy, czyli „Road” (1972).

W 1972 Noel Redding przeprowadził się do Irlandii, gdzie założył zespół The Noel Redding Band. W składzie znaleźli się: Eric Bell z Thin Lizzy, Dave Clark, Les Sampson oraz Robbie Walsh. Grupa nagrała dwa albumy dla wytwórni RCA, odbyła trzy tournée w Holandii, dwa w Anglii i jedno w Irlandii. Ponadto The Noel Redding Band odbył krótką dziesięciodniową trasę po Stanach Zjednoczonych. Zespół rozpadł się z powodu nieporozumień z wydawcą^[3].

W swojej książce Are you experienced? (napisanej wspólnie z Carol Appleby) Redding opowiada o tym jak został odcięty od zysków ze sprzedaży nagrań The Jimi Hendrix Experience. W 1974 roku został zmuszony do sprzedaży swoich praw do tantiem z nagrań The Experience. Otrzymał 100 tysięcy funtów jako rekompensatę, po tym jak dowiedział się od wydawcy, iż nagrania The Experience nie będą więcej wydawane. Miało to miejsce w czasach przed wynalezieniem płyt CD i DVD, których z nagraniami Hendrixa sprzedano miliony. Do końca swojego życia Redding na drodze sądowej planował odzyskać swoje pieniądze, szacowane na 3,026 mln funtów, od wydawców Jimiego Hendrixa^[4].

Noel Redding sporadycznie nagrywał jako sideman i występował, okazjonalnie biorąc udział w sesjach nagraniowych wykonawców takich jak: Thin Lizzy, czy Traffic. Ponadto w 1993 roku występował razem z grupą rockową Phish.

Znaleziono go martwego w jego domu w Country Cork, 11 maja 2003 roku. Nie ustalono dokładnej przyczyny jego śmierci. Miał 57 lat. Mieszkańcy Ardfield wystawili tablicę upamiętniającą jego dokonania^[5].

W roku 2004 wytwórnia Experience Hendrix, LLC wydała płytę Noel Redding: The Experience Sessions. Poza wydanymi wcześniej nagraniami („She’s So Fine” i „Little Miss Strange”) płyta zawiera rzadkie i wcześniej niepublikowane utwory Reddinga, nagrane wspólnie z zespołem The Experience. Większość nagrań to tzw. outtakes z płyt „Axis: Bold as Love” i „Electric Ladyland”, które zawierają nagrania z Reddingiem grającym na gitarze i Hendrixem grającym na basie. Album zawiera także nagraną na żywo wersję utworu „Red House” z Reddingiem grającym na gitarze rytmicznej^[6].

• Fat Mattress (1969) – „Rockowy zawrót głowy”
• Noel Redding w bazie Rate Your Music (ang.)

• Noel Redding w bazie Discogs.com (ang.)