Notacja Steinhausa-Mosera – Wikipedia, wolna encyklopedia

Notacja Steinhausa-Moseranotacja używana do konstrukcji bardzo dużych liczb naturalnych. Została ona wymyślona wspólnie przez Hugona Steinhausa i Leo Mosera. Jest rozwinięciem notacji Steinhausa. Notacja Steinhausa-Mosera ma postać liczby wpisanej w wielokąt foremny. Definicja przebiega indukcyjnie:

  • n w trójkącie ( w trójkącie) oznacza
  • n w kwadracie ( w kwadracie) oznacza w trójkątach
  • n w pięciokącie ( w pięciokącie) oznacza w kwadratach
  • ogólnie w -kącie foremnym oznacza w -kątach foremnych

Steinhaus zdefiniował tylko trójkąt, kwadrat i koło n w kole (odpowiadające pięciokątowi określonemu powyżej).

Na przykład 2 w kwadracie to 22 w trójkącie, czyli 44 = 256. Do bardziej znanych liczb powstałych przy użyciu tego zapisu należą mega (2 w kole ②), medzon (3 w kole) i megiston (10 w kole ⑩) zdefiniowane przez Steinhausa oraz moser (2 w mega-kącie). Liczby te są znacznie większe od liczby atomów we Wszechświecie.

Inny zapis

  • użyj funkcji trójkąt(x) i kwadrat(x)
  • niech będzie liczbą odpowiadającą liczbie w -kątów jeden w drugim. Obowiązują następujące reguły:
oraz
    • mega =
    • moser =

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]