Notariat – Wikipedia, wolna encyklopedia
Notariat – instytucja pomocy prawnej, która ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa obrotu prawnego i jego zgodności z obowiązującym prawem. Notariusze dokonują czynności notarialnych w sprawach prawnych, którym strony są obowiązane lub pragną nadać formę notarialną, m.in. sporządzają akty prawne, są świadkami składania podpisów i sporządzania dokumentów. Forma notariatu opartego na 2. modelach: łacińskim i anglosaskim[1], jest różnorodna w różnych państwach[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Irena Kleniewska, Notariat w wybranych państwach Unii Europejskiej, s. 1, https://iws.gov.pl/wp-content/uploads/2018/08/I-Kleniewska-Notariat-2002.pdf
- ↑ What is a Notary?. nationalnotary.org. [dostęp 2014-06-01]. (ang.).