Województwo nowogródzkie (I Rzeczpospolita) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Województwo nowogródzkie
Palatinatus Novogrodensis
	1507 – 1795
Herb	Chorągiew nowogródzka↗
Państwo	I Rzeczpospolita
Prowincja	Litwa
Data powstania	1507
Siedziba wojewody i sejmiku	Nowogródek
Wojewoda	zobacz: wojewodowie nowogródzcy
Powierzchnia	36 920 km²
Populacja (1790); • liczba ludności	; 409 458
Podział administracyjny
Liczba powiatów	3
Liczba reprezentantów
Liczba senatorów	2
	Położenie na mapie Rzeczypospolitej;

Województwo nowogródzkie – województwo Wielkiego Księstwa Litewskiego, utworzone w 1507 r. z części województwa trockiego^[2], wchodziło w skład Rzeczypospolitej Obojga Narodów od 1569.

Dzieliło się na trzy powiaty:

Senatorów miało województwo nowogródzkie dwóch: wojewodę i kasztelana. Sejmiki powiatowe wybierały po dwóch posłów na Sejm i dwóch deputatów do Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Posiadało 3 starostwa grodowe: w Nowogródku (należało do wojewody), Słonimie i Wołkowysku. Ekonomie nowogródzka i słonimska należały do dóbr stołowych wielkiego księcia litewskiego. Mundurem wojewódzkim był kontusz szkarłatny z czarnym żupanem.

Przypisy

↑ Tabela: Summaryusz Generalny wszelkich dochodów Rzeczypospolitey tak w Koronie iako i w Litwie z kalkulacyą mil kwadratowych, tak со do dymów, podatków, iako i ludzi, w: Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II. Warszawa 1790.
↑ Stanisław Kutrzeba: Historia ustroju Polski w zarysie, Tom drugi: Litwa. Lwów i Warszawa: 1921, s. 88.
↑ Walery Bubień, Sejmik nowogródzki, słuczorzeski i stwołowicki w czasach panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego 1764-1795, Kraków 2007, s. 11.