Województwo nowogródzkie (I Rzeczpospolita) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Województwo nowogródzkie
Palatinatus Novogrodensis
województwo
1507 – 1795
Herb Flaga
Herb Chorągiew nowogródzka
Państwo

 I Rzeczpospolita

Prowincja

Litwa

Data powstania

1507

Siedziba wojewody i sejmiku

Nowogródek

Wojewoda

zobacz: wojewodowie nowogródzcy

Powierzchnia

36 920 km²

Populacja (1790[1])
• liczba ludności


409 458

Podział administracyjny
Liczba powiatów

3

Liczba reprezentantów
Liczba senatorów

2

Położenie na mapie Rzeczypospolitej
Położenie na mapie Polski

Województwo nowogródzkie – województwo Wielkiego Księstwa Litewskiego, utworzone w 1507 r. z części województwa trockiego[2], wchodziło w skład Rzeczypospolitej Obojga Narodów od 1569.

Dzieliło się na trzy powiaty:

Senatorów miało województwo nowogródzkie dwóch: wojewodę i kasztelana. Sejmiki powiatowe wybierały po dwóch posłów na Sejm i dwóch deputatów do Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Posiadało 3 starostwa grodowe: w Nowogródku (należało do wojewody), Słonimie i Wołkowysku. Ekonomie nowogródzka i słonimska należały do dóbr stołowych wielkiego księcia litewskiego. Mundurem wojewódzkim był kontusz szkarłatny z czarnym żupanem.

Województwo nowogródzkie i Polesie (województwo brzeskolitewskie) na mapie z 1665

     Położenie województwa nowogródzkiego na mapie Wielkiego Księstwa Litewskiego

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tabela: Summaryusz Generalny wszelkich dochodów Rzeczypospolitey tak w Koronie iako i w Litwie z kalkulacyą mil kwadratowych, tak со do dymów, podatków, iako i ludzi, w: Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II. Warszawa 1790.
  2. Stanisław Kutrzeba: Historia ustroju Polski w zarysie, Tom drugi: Litwa. Lwów i Warszawa: 1921, s. 88.
  3. Walery Bubień, Sejmik nowogródzki, słuczorzeski i stwołowicki w czasach panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego 1764-1795, Kraków 2007, s. 11.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]