Nowosielica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nowosielica
Новоселиця
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 czerniowiecki

Rejon

czerniowiecki

Populacja (2019)
• liczba ludności


7 588[1]

Nr kierunkowy

+380 3733

Kod pocztowy

60300-60306

Tablice rejestracyjne

CE

Położenie na mapie obwodu czerniowieckiego
Mapa konturowa obwodu czerniowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nowosielica”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nowosielica”
Ziemia48°13′09″N 26°15′55″E/48,219167 26,265278
Strona internetowa

Nowosielica[2] (ukr. Новоселиця, trb. Nowosełycia) – miasto na Ukrainie, w obwodzie czerniowieckim, w rejonie czerniowieckim.

Znajduje tu się stacja kolejowa Nowosielica, położona na linii CzerniowceOcnița[3].

Z Nowosielicy pochodzi Tetiana Fiłoniuk, ukraińska lekkoatletka.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1456[3]. W XIX i na początku XX w. miasteczko było podzielone na część austrowęgierską i rosyjską (granicę wyznaczała rzeka Rokitna)[4][5]. Pod koniec XIX w. w rosyjskiej części miasteczka powstała stacja kolejowa Nowosielica i kolejowe przejście graniczne z Austro-Węgrami[6].

Miasto od 1940[3].

W 1989 liczyło 8384 mieszkańców[3][7].

W 2013 liczyło 7774 mieszkańców[8]. Do 2020 siedziba władz rejonu nowosielickiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.78
  2. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  3. a b c d Новоселица // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 2. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.41
  4. Nowosielica (1), powiat chocimski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 274.
  5. Nowosielica, wś, powiat czerniowiecki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 275.
  6. Schemat dróg żelaznych europejskiej części Rosji (1912). [dostęp 2024-04-08]. (ros.).
  7. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  8. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]