Objaw Pastii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Objaw Pastii – objaw chorobowy polegający na poszerzeniu i zwiększeniu się łamliwości naczyń włosowatych skóry, uwidaczniający się linijnymi wybroczynami w naturalnych fałdach skórnych (szczególnie na zgięciowej stronie łokcia). Występuje w płonicy poprzedzając wysypkę i złuszczanie się skóry.

Objaw zawdzięcza swoją nazwę rumuńskiemu lekarzowi Constantinowi Pastii (1883-1926)^[1].

• Janusz Cianciara, Jacek Juszczyk: Choroby zakaźne i pasożytnicze. Lublin: Czelej sp. z o.o., 2007, s. 630. ISBN 978-83-60608-34-0.