Wybroczyny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wybroczyny
petechiae
Ilustracja
Wybroczyny i plamica w przebiegu układowego zapalenia naczyń
Klasyfikacje
ICD-10

R23.3
Samoistne wybroczyny

Wybroczyny (łac. petechiae, daw. petocie) – małe czerwone, brązowe lub fioletowe plamki nieprzekraczające 3 mm, spowodowane wynaczynieniem krwi z naczyń kapilarnych do skóry lub błony śluzowej. Zwykle pojawiają się w grupach i mogą przypominać wysypkę. Wybroczyny nie tracą koloru po ich uciśnięciu. Wybroczyny mogą być spowodowane szeregiem przyczyn, od drobnych urazów do zagrażających życiu schorzeń[1][2].

Przyczyny

[edytuj | edytuj kod]
Wybroczyny w obrębie podniebienia

Do najczęstszych przyczyn powstawania wybroczyn należą[3]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Symptoms. [dostęp 2015-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-22)].
  2. Stachura i Domagała 2003 ↓, s. 68.
  3. Symptoms Causes. [dostęp 2015-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-22)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Stachura, Wenancjusz Domagała: Patologia znaczy słowo o chorobie. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2003. ISBN 83-88857-65-7.