Ofelia (postać) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ofelia, John William Waterhouse, 1910

Ofelia – postać fikcyjna, bohaterka sztuki Williama SzekspiraHamlet”, córka Poloniusza, siostra Laertesa, ukochana Hamleta, dwórka króla Danii.

Kobieta niezwykle wrażliwa, poddająca się działaniom ojca (okłamuje Hamleta na jego prośbę). Za sprawą Laertesa i Poloniusza odrzuca miłość księcia. Hamlet w pozornym szaleństwie nakazuje Ofelii zamknięcie się w klasztorze. Po informacji o śmierci ojca oraz wieści o porwaniu Hamleta przez piratów Ofelię ogarnia szaleństwo. Ginie, tonąc w jeziorze, prawdopodobnie popełniając samobójstwo.

W kulturze popularnej

[edytuj | edytuj kod]

Francuska piosenkarka i autorka tekstów Nolwenn Leroy zainspirowała się Ofelią do swojej piosenki „Ophélia”, która pojawiła się na jej albumie „Ô Filles de l’eau” z 2012 roku.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Słownik Lektur. Liceum, Wydawnictwo „Greg”, 2005
  • Słownik bohaterów literackich. Liceum, Wydawnictwo „Greg”, 2005
  • Słownik bohaterów literackich, Drukarnia Narodowa SA, Bielsko-Biała, 2006