Oleg Szenin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oleg Szenin
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1937
przystań Władimirowskaja

Data i miejsce śmierci

28 maja 2009
Moskwa

Odznaczenia
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru”

Oleg Siemionowicz Szenin (ros. Оле́г Семёнович Ше́нин, ur. 22 lipca 1937 w przystani Władimirowskaja w obwodzie stalingradzkim (obecnie obwód wołgogradzki), zm. 28 maja 2009 w Moskwie) – radziecki i rosyjski polityk, członek Politbiura KC KPZR (1990–1991).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent tomskiego Instytutu Inżynieryjno-Budowlanego oraz Akademii Nauk Społecznych przy KC KPZR. W 1962 wstąpił do KPZR, w latach 1974–1977 I sekretarz Komitetu Miejskiego KPZR w Aczyńsku, 1977–1980 i ponownie 1982–1983 II sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Chakasji. W okresie 1980–1982 doradca wojskowy ZSRR w Afganistanie. W latach 1983–1985 sekretarz Krasnojarskiego Krajowego Komitetu KPZR, 1985–1987 I sekretarz Komitetu Obwodowego KPZR w Chakasji, 1987–1990 I sekretarz Krasnojarskiego Krajowego Komitetu KPZR. W 1986 ukończył Akademię Nauk Społecznych przy KC KPZR. W latach 1989–1990 członek Rosyjskiego Biura KC KPZR. Od 1990 do 1991 sekretarz KC KPZR i członek Politbiura KC. W sierpniu 1991 został aresztowany w związku ze sprawą Państwowego Komitetu Stanu Wyjątkowego (amnestionowany na mocy uchwały Dumy Państwowej w lutym 1994). W marcu 1993 na 29. Zjeździe KPZR otrzymał funkcję przewodniczącego rady Związku Partii Komunistycznych-KPZR (do 2001).[1] Od 2004 ponownie przewodniczący KPZR, od 2006 związany z Armią Woli Narodu. 2007 kandydat na prezydenta Rosji.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

I odznaczenia afgańskie i północnokoreańskie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Borys Jelcyn, Notatki prezydenta, Wydawnictwo UNIV-COMP, Warszawa, 1995, ISBN 83-86386-19-3, tłum. Maria Kostowska, s. 446-447

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]