Onyx (zespół muzyczny) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy grupy muzycznej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Onyx

Inne nazwy	Official Nasty, Black Dust
Rok założenia	1989
Pochodzenie	Stany Zjednoczone, Queens
Gatunek	hardcore rap
Aktywność	od 1989
Wydawnictwo	Def Jam Records, Jam Master Jay Records
Skład
Fredro Starr Sonsee Sticky Fingaz
Byli członkowie
Big DS (zmarły)[1]
Strona internetowa

Onyx – grupa hip-hopowa pochodząca z Queens (Nowy Jork) tworząca w stylu hardcore rap. Została założona w 1989 przez Fredro Starra, Sonsee'ego i Big DSa^[2]. Później, w 1991, do grupy dołączył Sticky Fingaz, kuzyn Fredro Starra^[3].

W 1989 Onyx nagrali singel "Ah, And We Do It Like This". Rok później Onyx mieli zaprezentować ich demo JMJ-owi, ale Big DS i Sonsee (wtedy znany jako Suave) byli wtedy w Connecticut, więc Fredro Starr skontaktował się ze swoim kuzynem, Sticky'm (który często rymował podczas pracy w salonie fryzjerskim). W 1992 grupa wydała Throw Ya Gunz EP. Wkrótce Onyx podpisali kontrakt z wytwórnią Def Jam, a w 1993 ukazała się płyta Bacdafucup. Album spotkał się z dużym sukcesem komercyjnym. Singel "Slam" był często emitowany w stacjach radiowych i MTV. Zadebiutował na 5. miejscu listy przebojów roku. "Bacdafucup" sprzedało się w nakładzie około 2 milionów egzemplarzy. Onyx wygrali również nagrodę Soul Train za rapowy album roku. Wystąpili również z grupą Biohazard w singlu "Judgement Night", ścieżki dźwiękowej filmu o tym samym tytule.

W trakcie nagrywania kolejnego albumu All We Got Iz Us, Big DS opuścił grupę. W 1995 Onyx wydali All We Got Iz Us. Nie osiągnął on takiego sukcesu komercyjnego jak poprzedni album, sprzedając się w nakładzie 500.000 egzemplarzy. Jednak wielu fanów twierdzi, że jest to ich najlepsza płyta jaką zdołali nagrać. Żaden z singli promujących album nie był często prezentowany w stacjach radiowych. Główny singel "Last Dayz" zadebiutował na 89. miejscu notowania Billboard Hot 100.

W 1998 Onyx wrócili z trzecim albumem Shut ’Em Down. Wystąpili na nim gościnnie DMX, The Lost Boyz, Raekwon, Method Man, Big Pun, Noreaga, nieznany wtedy 50 Cent, a także związani z Onyx – X-1 (brat Sticky'ego), Bonifucco i Still Leavin'. Album osiągnął komercyjny sukces, osiągając najwyższe miejsce na liście Billboard 200. Undergroundowymi przebojami były single "React" (nagrane z Bonifucco, Still Leavin', 50 Centem i X-1) oraz "Shut ’Em Down" (z DMXem). Po wydaniu trzeciego albumu, Onyx opuścili wytwórnię Def Jam i rozpoczęli solową karierę. W 2002 nagrali razem kolejny album, Bacdafucup Part II, tym razem dla Koch Records. W 2003 wydali Triggernometry dla D3 Entertainment. Oba albumy sprzedały się przeciętnie w porównaniu z poprzednimi.

Między Onyx a 50 Centem doszło do beefu. Zaczął się już w 1999, kiedy 50 Cent wydał singel "How to Rob", w którym zdissował między innymi Sticky'ego. Ten odpowiedział mu w utworze "Jackin For Beats". W 2003 doszło również do kłótni między Curtisem a Fredro Starrem podczas rozdawania Vibe Awards^[4]. Starr w jednym z wywiadów powiedział, że jego rywal nie szanuje Jam Mastera Jaya nawet po jego śmierci. Powiedział również, że współpracuje z byłymi członkami G-Unit. W utworze "Holla Back 50" z Triggernometry Onyx komentują historię 50 Centa, gdy został postrzelony pod domem swojej babci.

W 2008 roku ukazała się kompilacja pt. Cold Case Files. Znalazły się na niej utwory powstałe w okresie od 1993 do 1998 roku.

W 2012 roku wystąpili gościnnie na albumie CNO2, polskiego zespołu Slums Attack w utworze "Colabo".

 Osobny artykuł: Dyskografia Onyx.

• Bacdafucup (1993)
• All We Got Iz Us (1995)
• Shut ’Em Down (1998)
• Bacdafucup Part II (2002)
• Triggernometry (2003)
• Wakedafucup (2014)
• Against All Authorities (2015)
• Shotgunz In Hell (2017)
• Black Rock (2018)
• Snowmads (2019)
• Onyx 4 Life (2021)

• Oficjalna strona. [dostęp 2012-03-03]. (ang.).