Opactwo Benedyktynów w Melku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Opactwo benedyktynów

Klasztor w Melku
Państwo	Austria
Miejscowość	Melk
Kościół	Kościół katolicki
Rodzaj klasztoru	Opactwo
Właściciel	Benedyktyni
Klauzura	tak
Typ zakonu	męski
Obiekty sakralne
Styl	barok
Data budowy	1089
Położenie na mapie Austrii Opactwo benedyktynów
Położenie na mapie Dolnej Austrii Opactwo benedyktynów
48°13′41″N 15°20′02″E/48,228056 15,333889
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Opactwo Benedyktynów w Melku – kompleks budynków opactwa zakonu benedyktynów, położony w Melku w Austrii.

Opactwo powstało w średniowieczu, na miejscu wcześniejszej fortyfikacji. Niewielką część tych budowli obronnych wkomponowano w zespół klasztorny, czego przykładem jest wieża Babenbergów. W XV w. tutejsi zakonnicy zainicjowali reformy w obrębie zakonu benedyktyńskiego, głosząc powrót do pierwotnej doktryny św. Benedykta i zyskując uznanie władz kościelnych, czego wyrazem było m.in. uznanie organizacji wspólnoty w Melku za wzorcową przez papieża Urbana VIII. Klasztor i kościół pw. św. Piotra i św. Pawła poddano gruntownej barokizacji i rozbudowie w XVIII w., w konsekwencji powstał jeden z największych barokowych zespołów sakralnych w Europie, uznawany za najpiękniejszy przykład baroku w Austrii^[1]. Inicjatorem tej rozbudowy był opat Berthold Dietmayr.

Do głównych obiektów klasztoru należą:

• kościół pw. św. Piotra i św. Pawła zbudowany na fundamentach średniowiecznego przez Jakoba Prandtauera, zdobiony freskami, autorem których jest Johann Michael Rottmayr. W kryptach świątyni są groby Babenbergów.
• biblioteka z freskami autorstwa Paula Trogera, gromadząca księgozbiór około 100 tysięcy ksiąg, w tym 1200 rękopisów średniowiecznych.
• muzeum sztuki i dziejów klasztoru.

Nowicjuszem klasztoru w Melku jest Adso z Melku – jeden z fikcyjnych bohaterów i zarazem narrator powieści Umberta Eco Imię róży.

• PawełP. Wroński PawełP., Austria, Bielsko-Biała: Wyd. Pascal, 2008, ISBN 978-83-7513-274-8, OCLC 297529560 . Brak numerów stron w książce
• Burhard Ellegast, Ernst Bruckmüller & Martin Rotheneder, 2008: Stift Melk. Wersja rosyjskojęzyczna. Wyd. Stift Melk.