Inwazja na Afganistan (2001–2002) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy inwazji na Afganistan w 2001. Zobacz też: inne wojny w Afganistanie.

Inwazja na Afganistan

Wojna w Afganistanie
Amerykańska piechota morska w trakcie operacji Enduring Freedom
Czas	7 października 2001 – kwiecień 2002
Miejsce	Afganistan
Przyczyna	odmowa wydania Osamy bin Ladena przez władze afgańskie
Wynik	zwycięstwo NATO obalenie władzy talibów początek wojny partyzanckiej
Strony konfliktu
Afganistan  Talibowie Al-Ka’ida  NATO  Stany Zjednoczone  Wielka Brytania  Kanada  Australia Sojusz Północny
Dowódcy
Mohammad Omar Tommy Franks
Siły
nieznane 150 tysięcy
Straty
nieznane 58 zabitych
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons

Inwazja na Afganistan – operacja wojskowa przeprowadzona od 7 października 2001 do końca kwietnia 2002 roku pod kryptonimem Enduring Freedom na podstawie uchwały Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Bezpośrednią przyczyną wybuchu wojny w Afganistanie była odmowa wydania Osamy bin Ladena, który był podejrzany o zorganizowanie zamachów na World Trade Center i Pentagon 11 września 2001. Atak został zaplanowany i koordynowany na terytorium Afganistanu, którego władze zapewniały organizacji Bin Ladena, Al-Kaidzie, ochronę i logistykę jej baz i obozów szkoleniowych na terytorium Afganistanu, co uzasadniło pierwsze w historii NATO powołanie się państwa członkowskiego Sojuszu na artykuł 5 Traktatu Waszyngtońskiego, który stał się podstawą prawną interwencji Sojuszu w Afganistanie.

7 października 2001 wojska państw NATO popierane przez pozostających w górach żołnierzy Sojuszu Północnego rozpoczęły bombardowania głównych miast Afganistanu – Kabulu, Kandaharu, Mazar-i Szarif (operacja Crescent Wind). W ciągu kilkunastu dni siły Sojuszu Północnego zajęły ważniejsze miasta Afganistanu i zmusiły talibów do ukrycia się w górach. W grudniu 2001 wojska amerykańskie podjęły szturm na twierdzę Tora Bora, w której prawdopodobnie ukrywał się Osama bin Laden, jednak nie znalazły terrorysty.

Podczas inwazji zginęło około 100 żołnierzy sił NATO głównie Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Po zakończeniu właściwej operacji rozpoczęła się misja stabilizacyjna, w której wojska Paktu Północnoatlantyckiego poniosły większe straty.

Po zakończeniu działań wojennych na początku 2002 wojska NATO w liczbie 150 tysięcy żołnierzy pozostały w Afganistanie w ramach Międzynarodowych Sił Wsparcia Bezpieczeństwa (ISAF). Siły te oficjalnie zajmowały się zwalczaniem terrorystów i bojowników talibańskich do czasu ich wycofania się z Afganistanu w 2021 roku.

• Sean M. Maloney: Enduring the Freedom: A Rogue Historian in Afghanistan. Washington, D.C.: Potomac Books, Incorporated, 2005. ISBN 1-57488-953-2.
• Chomsky.info (ang.)