Order Korony Wirtemberskiej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Order Korony Wirtemberskiej
Orden der Württembergischen Krone
Awers
Awers komandorii
Awers
Awers Krzyża Wielkiego
Awers
Awers gwiazdy i odznaki
Baretka
Baretka
Ustanowiono

1702 (jako Order Myśliwski)
1805 (jako Order Orła Złotego)
1818 (jako Order Korony Wirtemb.)

Dewiza

„FURCHTLOS UND TREU”
(nieustraszony i wierny)

Poniżej

Order Zasługi Wojskowej

Order Orła Złotego
Orden des Goldenen Adlers
Awers
Awers insygniów wg M. Gritznera w 1893
Awers
Awers odznaki wg C.P. de Rochemonta w 1841
Gwiazda
Gwiazda wg C.P. de Rochemonta w 1841
Baretka
Baretka
Ustanowiono

1 stycznia 1806
(zmiana nazwy)

Wycofano

23 września 1818
(zmiana nazwy)

Order Korony Wirtemberskiej (niem. Orden der Württembergischen Krone)[1] – najwyższe odznaczenie Królestwa Wirtembergii, nadawane za szczególnie chwalebną służbę. Odznaczano nim również obcokrajowców[2].

Order kilkukrotnie zmieniał nazwę. Ustanowiony przez Eberharda Ludwika Wirtemberskiego jako Order Myśliwski (Jagdorden, Ritterorden von der Jagd) w 1702[3], później nazwany Order Wielki Elektorski Wirtemberski (Churfürstlich-Württembergischen Grossen Orden)[4][5], od 1 stycznia 1806 Order Orła Złotego[1] (Orden des Goldenen Adlers) i ostatecznie, od 23 września 1818, Order Korony Wirtemberskiej. Po włączeniu królestwa w 1871 roku w skład Cesarstwa Niemieckiego przetrwał jako order domowy dynastii Wirtembergów[3][6].

Synowie wirtemberskiego króla otrzymywali go w dniu siódmych urodzin, a pozostali książęta królewskiej krwi w wieku 17 lat[2].

W kolejności wirtemberskich odznaczeń znajdował się na pierwszym miejscu, przed Orderem Zasługi Wojskowej[1]. Jego dewizą były słowa „FURCHTLOS UND TREU” (nieustraszony i wierny)[2].

Noszony był na amarantowej wstędze orderowej z dwoma wąskimi czarnymi paskami wzdłuż brzegów, a w przypadku głów państw i członków panujących dynastii noszono go na wstędze purpurowej z dwoma czarnymi paskami[1]. Mógł być nadany z mieczami – za zasługi wojskowe podczas wojny[7].

Dzielił się początkowo na trzy klasy, a później na pięć klas i dwa medale. Ostateczny, pięcioklasowy podział wraz ze złotym medalem powstał w 1918[8]:

  • I klasa – Krzyż Wielki (Großkreuz)
  • II klasa – Komandor z Gwiazdą (Komtur mit Stern), od 1889
  • III klasa – Komandor (Komtur)
  • IV klasa – Krzyż Honorowy (Ehrenkreuz), od 1870
  • V klasa – Kawaler (Ritter)
  • Złoty Medal Zasługi (Goldene Verdienstmedaille)
  • Srebrny Medal Zasługi (Silberne Verdienstmedaille), zniesiony w 1892[8].
Baretki orderu
Krzyż Wielki (władcy)
Krzyż Wielki
Komandor z Gwiazdą
Komandor
Krzyż Honorowy
Kawaler
Złoty Medal Zasługi
Srebrny Medal Zasługi

Odznaczeni

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Orderem Korony Wirtemberskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa: 1939, s. 475–476, 488.
  2. a b c Robert Werlich: Orders and Decorations of All Nations. Waszyngton: 1965, s. 142.
  3. a b Maximilian Gritzner: Handbuch der Ritter- und Verdienstorden aller Kulturstaaten der Welt. Lipsk: Weber, 1893, s. 592–596.
  4. Albert Raff: Verleihungsliste: Die Ritter des herzoglich württembergischen Ritterordens von der Jagd (1702–1806). Stuttgart: 2013. [dostęp 2016-07-12].
  5. Churfürstlich-württembergisches Adreß-Buch. Stuttgart: 1805, s. 42.
  6. Friedrich Gottschalck: Almanach der Ritterorden. Lipsk: Goeschen, 1819, s. 252–256.
  7. Staatshandbuch für Württemberg. Stuttgart: 1911, s. XXIII.
  8. a b Jörg Nimmergut: Handbuch Deutsche Orden. Zweibrücken: Nickel, 1989, s. 315–320.