Ostrzeń pospolity – Wikipedia, wolna encyklopedia
Morfologia | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | ostrzeń pospolity |
Nazwa systematyczna | |
Cynoglossum officinale L. Sp. pl. 1:134. 1753[3] |
Ostrzeń pospolity[4], ostrzeń purpurowy, psi język[5] (Cynoglossum officinale L.) – gatunek rośliny należący do rodziny ogórecznikowatych.
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Rodzimy obszar występowania obejmował niektóre obszary Europy i Azji[6]. Jako gatunek zawleczony lub uciekinier z upraw szeroko rozprzestrzenił się w USA i południowej części Kanady. Zanotowano jego występowanie także w Panamie i kilku krajach Afryki[7]. W Polsce jest dość częsty w całym kraju na niżu i w piętrze pogórza. Jego status we florze Polski jest nieznany; być może jest gatunkiem rodzimym, być może archeofitem[6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Łodyga
- Wzniesiona, w górnej części rozgałęziona, dorastająca do 60 cm wysokości[6], szaro owłosiona[8].
- Liście
- Obustronnie miękko owłosione. Dolne długoogonkowe jajowatolancetowate, o długości do 20 cm, górne podługowatolancetowate, siedzące[6].
- Kwiaty
- Zebrane w gęste skrętki, te zaś z kolei tworzą wiechę złożoną z licznych skrętek i wyrastającą z kąta podługowatolancetowatej podsadki. Korona kwiatu czerwonawa lub brunatnoczerwona, lejkowata, złożona z pięciu okrągłych i zrośniętych dołem płatków. Wewnątrz korony osklepki z brodawkami, słupek i 5 pręcików o krótkich pylnikach. Kielich wełnisto owłosiony[6].
- Owoce
- Rozłupnia, rozpadająca się na cztery rozłupki. Są jajowate, a ich brzegi i część środkowa jest zgrubiała i tworzy wypukły dysk. Na górnej i dolnej powierzchni haczykowate kolce, ponadto na dolnej jajowata płaszczyzna przyczepu[6].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]- Rozwój
- Roślina dwuletnia, hemikryptofit. Roślina trująca. Kwitnie od maja do lipca[9]. Nasiona przyczepiają się do sierści zwierząt i ubrania i w ten sposób są przez nie rozsiewane (ektozoochoria)[10].
- Siedlisko
- Rośnie głównie w kserotermicznych siedliskach ruderalnych: na przydrożach, rumowiskach, wysypiskach, terenach kolejowych, na obrzeżach lasów i w zaroślach, pojedynczo, lub w niewielkich grupach[6]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla SAll. Onopordenion[11].
- Genetyka
- Liczba chromosomów (2n = 24[9].
- Korelacje międzygatunkowe
- Na pędach ostrzenia pospolitego pasożytuje Golovinomyces cynoglossi wywołujący chorobę zwaną mączniakiem prawdziwym, a na liściach grzyb Ramularia cynoglossi wywołujący plamistość liści. Na pędach i liściach żeruje kilka gatunków chrząszczy (zwłaszcza ich larwy)[12].
- Kwiaty
- Budowa kwiatów
- Dolna strona liścia
- Młody owoc
- Przekrój przez owoc
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- Jest rośliną miododajną o wydajności około 100-200 kg/ha oraz rośliną pyłkodajną, o średniej wydajności pyłkowej. Z tego względu bywa czasami przez pszczelarzy wysiewany na nieużytkach[13].
- Korzenie zawierają alkaninę i były dawniej wykorzystywane do barwienia[14].
- Świeże rośliny wydzielają nieprzyjemny zapach. Były dawniej używane do odstraszania myszy, które nie lubią tego zapachu[14].
- Dawniej był uznawany za roślinę leczniczą i stosowany przeciw krztuścowi, przy bólach zębów i reumatyzmie. Badania wykazały jednak, że wykazuje on działanie rakotwórcze i nie potwierdziły jego leczniczych własności. Z tego względu obecnie nie jest używany w lecznictwie[15].
- W krajach alpejskich młode liście były spożywane jako sałatka (mimo przykrej woni). Jednak odkąd odkryto jego trujące i rakotwórcze własności odradza się ich spożywania[15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-22] (ang.).
- ↑ The Plant List. [dostęp 2018-02-26].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ ostrzeń, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-01-09] .
- ↑ a b c d e f g Barbara Sudnik-Wójcikowska: Rośliny synantropijne. Warszawa: Multico, 2011. ISBN 978-83-7073-514-2. OCLC 948856513.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2018-02-26].
- ↑ Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- ↑ a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ David Iluz. Zoochory: The Dispersal Of Plants By Animals. „Cellular Origin, Life in Extreme Habitats and Astrobiology”. 16, s. 199–214, 2010. DOI: 10.1007/978-90-481-9316-5_9. ISSN 1566-0400. (ang.).
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Malcolm Storey: Cynoglossum officinale L. (Hound's Tongue, Hound's-tongue). [w:] BioInfo (UK) [on-line]. [dostęp 2018-02-26].
- ↑ Bolesław Jabłoński: Ogródek pszczelarski. Puławy: Oddział Pszczelarstwa ISK, 2003. ISBN 83-86772-88-3.
- ↑ a b Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
- ↑ a b Podlaski ogród botaniczny. Ostrzeń pospolity. [dostęp 2018-02-26].
Identyfikatory zewnętrzne:
- BioLib: 40732
- EoL: 579904
- EUNIS: 162519
- Flora of North America: 200018963
- FloraWeb: 1805
- GBIF: 2925815
- identyfikator iNaturalist: 48152
- IPNI: 115233-1
- ITIS: 31890
- NCBI: 181189
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2752089
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:115233-1
- Tela Botanica: 20599
- identyfikator Tropicos: 4000021
- USDA PLANTS: CYOF
- CoL: 6C6DN