Otto Kauders – Wikipedia, wolna encyklopedia

Otto Kauders jako asystent w klinice Wagnera-Jauregga; w pierwszym rzędzie, pierwszy z prawej

Otto Kauders (ur. 18 czerwca 1893 w Wiedniu, zm. 6 sierpnia 1949 w Wiedniu) – austriacki lekarz neurolog i psychiatra.

Syn lekarza internisty Josefa Kaudersa[1]. Studiował medycynę na Uniwersytecie Wiedeńskim, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1920 roku. Następnie był asystentem w klinice neuropsychiatrycznej Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1932 został Privatdozentem, w 1934 prymariuszem oddziału neurologicznego wiedeńskiej polikliniki. W 1935 został profesorem nadzwyczajnym psychiatrii i neurologii. W 1938 roku, po dojściu nazistów do władzy, stracił pracę z powodu żydowskiego pochodzenia. W tym samym roku emigrował do Stanów Zjednoczonych i w czasie II wojny pracował w szpitalu w Buffalo. W 1945 oferowano mu katedrę na Uniwersytecie w Grazu. Rok później został profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Wiedeńskim.

Należał do American Psychiatric Association, Schweizer Gesellschaft für Psychiatrie, Vereinigung für Psychiatrie und Neurologie in Wien.

Był autorem około 100 prac naukowych. Współpracował z Paulem Schilderem, Josefem Gerstmannem, Erwinem Stranskym i Juliusem Wagnerem-Jaureggiem. Zajmował się głównie psychoterapią i higieną psychiczną[2]. Przypisuje mu się popularyzację LSD w Stanach Zjednoczonych[3].

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Über moriaartige Zustandsbilder und Defektzustände als Spätfolge von Encephalitis epidemica[4]. (1922)
  • Über den Mechanismus der postencephalitischen "psychopathieähnlichen" Zustandsbilder bei Jugendlichen[5]. (1924)
  • Bernhard Dattner, Otto Kauders. Klinische und experimentelle Studien zur therapeutischen Impf-Malaria. Jb. Psych. Neurol. 43 (1924)
  • Unübertragbarkeit alter Impfmalariastämme durch Anophelen[6] (1924)
  • Über die Wirkung kleiner Chinindosen auf die therapeutische Impf-Malaria[7] (1925)
  • Drehbewegungen um die Körperlängsachse, Halluzinationen im hemianopischen Gesichtsfeld als Folge eines Schädeltraumas[8] (1925)
  • Encephalitis epidemica acuta, Delirium tremens und Hypnose[9] (1925)
  • Experimentelle Untersuchungen Über den Einfluss der Unspezifischen Reiztherapie auf die Peripherische Nervenfaser[10] (1926)
  • Über chronische experimentelle Medinalintoxikation[11] (1926)
  • Über die Malariabehandlung der Tabes dorsalis[12] (1926)
  • Paul Schilder, Otto Kauders. Hypnosis. New York: Nervous and Mental Disease Publishing, 1927
  • Über polyglotte Reaktionen bei einer sensorischen Aphasie[13] (1929)
  • Immunitätsstudien bei Malaria- und Recurrensinfektion[14] (1930)
  • Vegetatives Nervensystem und Seele. Urban & Schwarzenberg, 1947

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Kauders, Otto W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 Bd. 3 (Lfg. 13), ss. 267-268
  2. ↑ On the history of psychiatry in Vienna, Eberhard Gabriel, wyd. 1st ed, Wien: Brandstätter, 1997, s. 17, ISBN 3-85447-702-3, OCLC 38910201.
  3. ↑ American Mental Health Foundation - AMHF History. [dostęp 2010-02-28].
  4. ↑ Otto Kauders, Über moriaartige Zustandsbilder und Defektzustände als Spätfolge von Encephalitis epidemica, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 74 (1), 1922, s. 431–453, DOI: 10.1007/BF02869776, ISSN 0303-4194 (niem.).
  5. ↑ Josef Gerstmann, Otto Kauders, Über den Mechanismus der postencephalitischen „psychopathieähnlichen“ Zustandsbilder bei Jugendlichen, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 71 (1), 1924, s. 165–182, DOI: 10.1007/BF01813371, ISSN 0003-9373 (niem.).
  6. ↑ Gemma Barzilai-Vivaldi, Otto Kauders, Unübertragbarkeit alter Impfmalariastämme durch Anophelen, „Zeitschrift für Hygiene und Infektionskrankheiten”, 103 (4), 1924, s. 744–763, DOI: 10.1007/BF02174698, ISSN 0340-1782 (niem.).
  7. ↑ Otto Kauders, Über die Wirkung kleiner Chinindosen auf die therapeutische Impf-Malaria, „Zeitschrift für die gesamte experimentelle Medizin”, 44 (1), 1925, s. 69–82, DOI: 10.1007/BF02618619, ISSN 0044-2534 (niem.).
  8. ↑ Otto Kauders, Drehbewegungen um die Körperlängsachse, Halluzinationen im hemianopischen Gesichtsfeld als Folge eines Schädeltraumas., „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 98 (1), 1925, s. 602–614, DOI: 10.1007/BF02897649, ISSN 0303-4194 (niem.).
  9. ↑ Otto Kauders, Encephalitis epidemica acuta, Delirium tremens und Hypnose, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 72 (1), 1925, s. 440–458, DOI: 10.1007/BF02044839, ISSN 0003-9373 (niem.).
  10. ↑ Otto Kauders, Erwin Stransky, Experimentelle Untersuchungen Über den Einfluss der Unspezifischen Reiztherapie auf die Peripherische Nervenfaser, „Klinische Wochenschrift”, 5 (26), 1926, s. 1182–1184, DOI: 10.1007/BF01748358, ISSN 0023-2173 (niem.).
  11. ↑ Hans Hoff, Otto Kauders, Über chronische experimentelle Medinalintoxikation, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 103 (1), 1926, s. 176–184, DOI: 10.1007/BF02909806, ISSN 0303-4194 (niem.).
  12. ↑ Hans Hoff, Otto Kauders, Über die Malariabehandlung der Tabes dorsalis, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 104 (1), 1926, s. 306–322, DOI: 10.1007/BF02864304, ISSN 0303-4194 (niem.).
  13. ↑ Otto Kauders, Über polyglotte Reaktionen bei einer sensorischen Aphasie, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 122 (1), 1929, s. 651–666, DOI: 10.1007/BF02876669, ISSN 0303-4194 (niem.).
  14. ↑ L. Horn, O. Kauders, ImmunitÄtsstudien bei Malaria- und Recurrensinfektion, „Klinische Wochenschrift”, 9 (4), 1930, s. 164–166, DOI: 10.1007/BF01748512, ISSN 0023-2173 (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Otto_Kauders&oldid=54173277”