Owoce jabłkowate – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przekrój jabłka: 1- szypułka, 2 - nasiono, 3 - łuski gniazda nasiennego, 4 - komora nasienna, 5 - kielich i zagłębienie kielichowe, 6 - miąższ, 7 - skórka.

Owoce jabłkowate (owoce ziarnkowe) – mają wielokomorowy, skórzasty endokarp z niewielką liczbą nasion i silnie rozbudowany mezokarp – podwójnego pochodzenia (część wewnętrzna pochodzi z zalążni, a część zewnętrzna pochodzi z dna kwiatowego). Z punktu widzenia botanicznego owoce jabłkowate są owocami rzekomymi.

Najbardziej znanym przykładem owocu jabłkowatego są owoce jabłoni i gruszy, istnieje jednak wiele gatunków spotykanych także w Polsce, które mają tego typu owoce, a są to: irga, głóg, nieszpułka, nieśplik japoński, jarząb, ognik, pigwa pospolita, pigwowiec, świdośliwa, aronia.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Katherine Esau: Anatomy of seed plants. John Wiley and Sons, New York., 1977. ISBN 978-0-471-24520-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Owoce_jabłkowate&oldid=69276147”