French
DeutschPławuczy Most – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 54°58′38″N 27°03′04″E/54,977222 27,051111 | |
Pławuczy Most – dawna kolonia. Tereny na których leżała znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, w sielsowiecie Słoboda.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach zaborów wieś w granicach Imperium Rosyjskiego.
W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek a następnie kolonia leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Miadzioł a następnie w gminie Hruzdowo.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 24 osoby, 15 było wyznania rzymskokatolickiego a 9 prawosławnego. Jednocześnie 15 mieszkańców zadeklarowało polską a 9 białoruską przynależność narodową. Było tu 3 budynków mieszkalnych[1]. W 1931 w 4 domach zamieszkiwało 27 osób[2].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Hruzdowie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Postawach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Hruzdowie[3].
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Miejscowość leżała w województwie nowogródzkim (1921 – 1922), w Ziemi Wileńskiej (1922 – 1926) i w województwie wileńskim (od 1926)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 29.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 41.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 809.