Państwa magnackie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Posiadłości ziemskie polskich rodów magnackich w XVI-XVII wieku

Państwa magnackie – największe i najlepiej zorganizowane posiadłości szlacheckie w ramach Rzeczypospolitej. Najbardziej wyróżniającymi się państwami magnackimi były dobra posiadające status księstwa, ordynacje oraz posiadłości stanowiące główną siedzibę szczególnie wpływowych rodów.

Ważniejsze państwa magnackie i rody nimi władające:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]