Państwowe Liceum i Gimnazjum w Buczaczu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Państwowe Liceum i Gimnazjum w Buczaczu

gimnazjum / liceum ogólnokształcące
Gmach C.K. Gimnazjum w Buczaczu ok. 1909
Państwo	Polska
Miejscowość	Buczacz
Data założenia	1754
Położenie na mapie Polski w 1939 Państwowe Liceum i Gimnazjum w Buczaczu
49°20′27,6″N 25°14′06,7″E/49,341000 25,235200
Multimedia w Wikimedia Commons

Państwowe Liceum i Gimnazjum w Buczaczu – polska szkoła z siedzibą w Buczaczu w okresie II Rzeczypospolitej, od 1938 o statusie gimnazjum i liceum ogólnokształcącego.

Pierwotnie szkoła została założona w okresie I Rzeczypospolitej w 1754 przez starostę kaniowskiego Mikołaja Potockiego^[1][2].

W okresie zaboru austriackiego szkoła została upaństwowiona w 1893^[2]. Budynek gimnazjum wybudowano w 1898^[3]. W związku z załatwieniem sprawy przekształcenia dotychczasowego gimnazjum bazyliańskiego w wyższe gimnazjum państwowego z jednoczesnym otwarciem klasy V w ramach wdzięczności rada miasta Buczacza uchwałą z 2 sierpnia 1898 nadała tytuły honorowego obywatelstwa staroście Czesławowi Niewiadomskiemu, posłowi na Sejm Galicyjski Michałowi Bobrzyńskiemu i posłowi do Rady Państwa Włodzimierzowi Gniewoszowi^[4]. 10 stycznia 1899 gmach szkoły został poświęcony^[5]. Przed 1914 przy szkole powstała Bursa Polska im. Bartosza Głowackiego^[6].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i nastaniu II Rzeczypospolitej szkoła funkcjonowała jako „Gimnazjum Państwowe w Buczaczu”^[7]. W 1926 w Gimnazjum działało w charakterze humanistycznym^[2]. Wówczas w Gimnazjum było osiem polskich klas z 12 oddziałami, w których uczyło się łącznie 452 uczniów wyłącznie płci męskiej^[2]. W latach 30. w szkole funkcjonowała Sodalicja Mariańska, drużyny męskie i żeńskie harcerstwa polskiego^[8]. Rozporządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z 16 lutego 1937 została ustalona nazwa szkoły „Państwowe Gimnazjum w Buczaczu”^[9]. Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Wojciecha Świętosławskiego z 23 lutego 1937 „Państwowe Gimnazjum w Buczaczu” zostało przekształcone w „Państwowe Liceum i Gimnazjum w Buczaczu” (państwową szkołę średnią ogólnokształcącą, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), a po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter koedukacyjny, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie humanistycznym łączonym z przyrodniczym^[10].

• Franciszek Zych^{[11][12][13][14][15][16][17][18][19][20][21][22][23][24][25][26][26]}
• Edward Lewek (kier., dyr. od 1 II 1925)^{[27][2][28][29][30]}
• Tadeusz Poźniak (pocz. lat 30.)^[31]
• Jan Szajter (do 1939)^{[32][33][34][35]}

• Lesław Chlebek
• Czybryj Karol, ks.^[36]
• Nicefor Danysz
• Bronisław Gaweł
• Zenon Keffermüller
• Adam Konopnicki
• Michał Ładyżyński

Absolwenci

• Stanisław Czerny – oficer (1909)
• Zenon Buczowski – mikrobiolog i epidemiolog (1928)
• Zenon Keffermüller – nauczyciel, oficer (1902)
• Zygmunt Siewiński – oficer (1913)
• Zbigniew Waruszyński – oficer (1936)
• Jan Wujda – duchowny (1935)

• Gimnazjum im. Wołodymyra Hnatiuka w Buczaczu

• Sprawozdania szkolne gimnazjum na stronie Pedagogicznej Biblioteki Cyfrowej
• Sprawozdania szkolne gimnazjum na stronie Podkarpackiej Biblioteki Cyfrowej