Padlina – Wikipedia, wolna encyklopedia

Padlina – określenie zwierzęcych zwłok, które przeszły w stan rozpadu gnilnego. Określenia tego nie używa się w stosunku do zwłok ludzkich.

Padlina jest podstawowym pokarmem wielu drapieżników i zwierząt wszystkożernych, takich jak diabły tasmańskie, hieny, kondory i sępy. Padlina to także siedlisko występowania bezkręgowców zaliczanych do nekrofauny.

Niektóre rośliny potrafią wytwarzać zapach rozkładającej się padliny, by zwabić zapylające je owady, takie jak muchy.

Zobacz też