Park Narodowy Salar del Huasco – Wikipedia, wolna encyklopedia

Park Narodowy Salar del Huasco

Parque nacional Salar del Huasco

park narodowy
Państwo	Chile
Położenie	region Tarapacá
Data utworzenia	24 sierpnia 2020
Powierzchnia	99,5 km²
Ochrona	kategoria IUCN – II (park narodowy)
Położenie na mapie Chile Park Narodowy Salar del Huasco
20°18′00″S 68°50′00″W/-20,300000 -68,833333
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Park Narodowy Salar del Huasco (hiszp. Parque nacional Salar del Huasco) – park narodowy w północnym Chile położony w regionie Tarapacá, w prowincji Tamarugal (gmina Pica). Został utworzony w sierpniu 2020 roku i zajmuje obszar 99,5 km²^[1][2][3][4].

9 maja 2005 roku powstał rezerwat przyrody Salar del Huasco. 2 lutego 2010 roku został on przekształcony w park narodowy. W tym samym roku protest przeciwko powstaniu parku złożyli przedstawiciele rdzennej ludności (Ajmara) twierdząc, że powstanie parku bez konsultacji z rdzennymi mieszkańcami narusza art. 6 Konwencji nr 169 Międzynarodowej Organizacji Pracy. W związku z tym 19 grudnia 2014 uchylono dekret o utworzeniu parku narodowego. Po konsultacji z mieszkańcami, 24 sierpnia 2020 roku, prezydent Chile ogłosił ponownie przekształcenie rezerwatu w park narodowy. Od 1996 roku teren obecnego parku jest wpisany na listę konwencji ramsarskiej. W 2010 roku został zakwalifikowany przez BirdLife International jako ostoja ptaków IBA^{[5][6][2][7][8][9]}.

Park obejmuje solnisko położone na pustynnej wyżynie, o średniej wysokości około 4000 m n.p.m., w pobliżu granicy z Boliwią. Występują tu tereny podmokłe ze słonymi jeziorami i słonymi bagnami^[3][10][8].

Klimat pustynny na wysokościach do 4000 m n.p.m. Wyżej klimat stepowy. Średnia roczna temperatura wynosi +18 °C^[11][3].

Główna formacja roślinna na terenie parku to sucha puna. Rośnie tu głównie Fabiana ramulosa, Diplostephium meyenii, Parastrephia lepidophylla, Parastrephia qudrangularis, Mulinum crassifolium, Urbania pappigera^[10][12].

Jednym z głównych obiektów ochrony są żyjące tu flamingi: narażony na wyginięcie flaming andyjski i bliskie zagrożenia wyginięciem flaming chilijski i flaming krótkodzioby. Inne występujące tu ptaki to m.in.: nandu plamiste, grzywoszyjka andyjska, mewa andyjska, kondor wielki, łyska wielka, kusoń andyjski^[9][13].

Ze ssaków w parku żyją m.in.: zagrożony wyginięciem ocelot andyjski, puma płowa, ocelot pampasowy, nibylis andyjski, wiskacza górska, gwanako andyjskie, wikunia andyjska^[13][4][14].