Park Narodowy Ziemi Ognistej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Park Narodowy Ziemi Ognistej
Logotyp Park Narodowy Ziemi Ognistej
ilustracja
park narodowy
Państwo

 Argentyna

Położenie

prowincja Ziemia Ognista, Antarktyda i Wyspy Południowego Atlantyku

Data utworzenia

15 października 1960

Powierzchnia

630 km²

Ochrona

kategoria IUCNII (park narodowy)

Położenie na mapie Argentyny
Mapa konturowa Argentyny, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Ziemi Ognistej”
Położenie na mapie Ziemi Ognistej
Mapa konturowa Ziemi Ognistej, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Ziemi Ognistej”
Ziemia54°50′S 68°30′W/-54,833333 -68,500000
Strona internetowa

Park Narodowy Ziemi Ognistej (hiszp. Parque Nacional de Tierra del Fuego) – park narodowy w Argentynie. Został założony w 1960 r. na obszarze prowincji Ziemia Ognista. Zajmuje powierzchnię 63 tys. hektarów[1] i jest położony wzdłuż granicy z Chile.

Park miał objąć ochroną południowe lasy wilgotne typu lenga oraz wiecznie zielone formacje typu coihue. Występują w nim typowe krajobrazy lodowcowe, górzyste z głębokimi dolinami wypełnionymi rzekami i jeziorami do których należą dwa największe: Fagnano i Roca, klifowe wybrzeża i małe plaże, na których odnalazły dla siebie idealne warunki gatunki ptaków nadbrzeżnych. Występują tu także torfowiska, andyjski step oraz łąki z charakterystycznymi, kwitnącymi wiosną orchideami. Jest to najliczniej odwiedzany park na Ziemi Ognistej. W 2004 roku odwiedziło go prawie 158 tysięcy osób, a od stycznia do marca 2005 prawie 167 tysięcy osób[2].

Awifauna

[edytuj | edytuj kod]

Od roku 2008 obszar PN włączony jest do Important Bird Area o nazwie Parque Nacional Tierra del Fuego y Reserva Provincial Corazón de la Isla[3]. Do gatunków uznanych za „trigger species” należą: narażone na wyginięcie kondor wielki (Vultur gryphus), karakara falklandzka (Phalcoboenus australis), myszołów patagoński (Buteo ventralis) oraz bekas kordylierski (Gallinago stricklandii), a także gatunki najmniejszej troski - magelanka rudogłowa (Chloephaga rubidiceps), szarogłowik (Colorhamphus parvirostris), krytonosek andyjski (Scytalopus magellanicus), trzęsiogon szaroboczny (Cinclodes oustaleti), trzęsiogon czarniawy (Cinclodes antarcticus) oraz magelańczyk żółtowąsy (Melanodera xanthogramma)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b AR263 Parque Nacional Tierra del Fuego y Reserva Provincial Corazón de la Isla. BirdLife Data Zone. [dostęp 2014-03-02].
  2. Oficjalna strona internetowa Parku Narodowego Ziemi Ognistej. [dostęp 2006-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-05-03)]. (ang.).
  3. BirdLife Data Zone [online], datazone.birdlife.org [dostęp 2022-08-14].