Pasażerka (opera) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pasażerka (ros. Пассажирка) – opera Mieczysława Weinberga, w dwóch aktach z epilogiem, do której libretto napisał Aleksander Miedwiediew na podstawie powieści Zofii Posmysz. Dzieło, choć napisane w 1968 roku, miało prapremierę w Moskwie dopiero 25 grudnia 2006 roku (wersja koncertowa) oraz w Bregencji 21 lipca 2010 roku (wersja sceniczna). Premiera polska opery odbyła się w Warszawie 8 października 2010 roku^[1].

• Marta – sopran
• Lisa – mezzosopran
• Tadeusz – baryton
• Walter – tenor
• Katia – sopran
• Krystyna – mezzosopran
• Vlasta, Hannah, Yvette – soprany
• Stara – alt
• Bronka – sopran
• trzej esesmani – bas, tenor, baryton
• Stary Pasażer – bas
• Nadzorczyni – rola mówiona
• Kapo – rola mówiona
• Steward – baryton
• więźniowie, pasażerowie transatlantyku, oficerowie^[1].

Akcja rozgrywa się na luksusowym statku u progu lat 60. XX wieku oraz (w retrospekcji) podczas II wojny światowej. Na transatlantyku przebywa małżeństwo Lisa i Walter. Lisa w pewnym momencie spostrzega pasażerkę, która przypomina Martę, jedną z więźniarek obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Jej widok doprowadza Lisę nieomal do obłędu. Wywołuje w niej szereg wspomnień i skojarzeń. Lisa wyznaje mężowi, że była obozową strażniczką w szeregach SS. Między małżonkami dochodzi do kryzysu^[1].

• film Pasażerka