Pasmo Błękitne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pasmo Błękitne – rezerwat przyrody Shining Rock Wilderness Area

Pasmo Błękitne, Góry Błękitne[1] (ang. Blue Ridge Mountains) – zewnętrzne, wschodnie i najwyższe pasmo górskie w łańcuchu Appalachów, w USA. Jego długość wynosi około 1000[2] km, szerokość 8–105 km[3]. Najwyższy szczyt Pasma Błękitnego to Mount Mitchell (2037[2][3] m n.p.m.).

Pasmo Błękitne to góry zbudowane głównie z prekambryjskich i paleozoicznych skał metamorficznych. Stanowią one dział wodny między dorzeczem Missisipi a Oceanem Atlantyckim. Pokryte lasami (w wyższych partiach bory sosnowe i jodłowe). Występują złoża węgla kamiennego, rudy manganu i litu, miki[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. s. 599. [dostęp 2022-08-06].
  2. ↑ a b c Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. A-F. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 298.
  3. ↑ a b Blue Ridge, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2015-03-09] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pasmo_Błękitne&oldid=72934072”