Pasquier Quesnel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2009-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pasquier Quesnel (ur. 14 lipca 1634 w Paryżu), zm. 2 grudnia 1719 w Amsterdamie) – francuski teolog, jansenista, oratorianin. Po śmierci Antoine’a Arnaulda stanął na czele ruchu jansenistycznego.

Podejrzany o jansenizm uszedł do Brukseli, potem schwytany przez jezuitów i osadzony w więzieniu, ponownie uciekł i schronił się w Amsterdamie. Wydał opracowanie Nowego Testamentu, zaopatrując je w liczne refleksje moralne. 101 jego zdań zostało potępionych w ogłoszonej przez papieża Klemens XI konstytucji Unigenitus (1713).

• Pasquier Quesnel, Du devoir des chrétiens de lire le Nouveau-Testament w bibliotece Polona