Patrick Cranshaw – Wikipedia, wolna encyklopedia
Imię i nazwisko | Joseph Patrick Cranshaw |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | aktor |
Współmałżonek | Afyphee Shaw |
Lata aktywności | 1950–2005 |
Patrick Cranshaw, właśc. Joseph Patrick Cranshaw (ur. 17 czerwca 1919 w Bartlesville, zm. 28 grudnia 2005 w Fort Worth) – amerykański aktor charakterystyczny.
Wystąpił w roli Josepha „Blue” Pulaskiego, najstarszego z bractwa studenckiego w przebojowej komedii Todda Phillipsa Old School: Niezaliczona (2003), gdzie partnerował Luke’owi Wilsonowi, Willowi Ferrellowi i Vince’owi Vaughnowi. Niektóre źródła podają, że ta rola nadała mu „status popkultury”[1][2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Bartlesville w stanie Oklahoma jako syn Lucile Riley Brown[3]. Aktorstwem zainteresował się, zabawiając żołnierzy amerykańskich jako członek United States Army Air Forces przed II wojną światową[4].
Cranshaw rozpoczął karierę aktorską na ekranie mając 36 lat, grając niewymienioną w czołówce rolę barmana na imprezie tanecznej w westernie Texas Lady (1955)[1] z Claudette Colbert. Pomimo ponad 40–letniego stażu aktorskiego i około 102 występów, jego pierwszą uznaną rolą filmową, którą zagrał w wieku 41 lat, była postać ochroniarza w dreszczowcu fantastycznonaukowym klasy B Zdumiewająco przezroczysty człowiek (The Amazing Transparent Man, 1960) w reż. Edgara G. Ulmera z Marguerite Chapman. Charakterystyczny wygląd i śmiertelnie poważny nastrój, łagodna i dżentelmenska postawa Cranshawa doprowadziła go do wielu ról kasjera bankowego, kierownika sklepu i dziadka. Był obsadzony w filmach: Bonnie and Clyde (1967), Bandelero! (1968), Wielka przygoda Pee Wee Hermana (1985), Hudsucker Proxy (1994), Wszyscy mówią: kocham cię (1996), Nic do stracenia (1997), Bohaterowie z przypadku (1998), Medal dla miss (2000), Balonowy chłopak (2001) i Garbi: super bryka (2005)[5]. Na koncie miał również udział w sitcomie ABC Mork i Mindy (1978–82) i serialu CBS Diukowie Hazzardu (1979–80) jako lekarz Petticord.
28 grudnia 1968 zawarł związek małżeński z Afyphee „Sue” Shaw, z którą miał pięcioro dzieci: trzy córki – Janet, Beverly i Bobbie Jean oraz dwóch synów – Fredericka Leroya i Josepha Patricka „Joego”[6]. W maju 1973 doszło do rozwodu.
Zmarł 28 grudnia 2005 na zapalenie płuc w swoim domu w Fort Worth w stanie Teksas w wieku 86 lat. Został pochowany na cmentarzu w hrabstwie Dallas[7].
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Filmy
[edytuj | edytuj kod]- 1967: Bonnie and Clyde jako kasjer bankowy (niewymieniony w czołówce)
- 1982: Yes, Giorgio jako
- 1985: Wielka przygoda Pee Wee Hermana jako Hobo
- 1993: Bogate biedaki jako wielebny Mason
- 1994: Hudsucker Proxy jako starożytny sortownik
- 1996: Wszyscy mówią: kocham cię jako dziadek
- 1997: Nic do stracenia jako Henry
- 1998: Bohaterowie z przypadku jako Jackson
- 2000: Medal dla miss jako Leslie Ward Cabot
- 2001: Balonowy chłopak jako Pappy / Pippy
- 2002: Bejsbolista Buddy jako szeryf Bob
- 2003: Old School: Niezaliczona jako Blue
- 2003: Siatkarz Buddy jako szeryf Bob
- 2004: Łamiąc wszystkie zasady jako Pan Lynch
- 2005: Garbi: super bryka jako Jimmy D.
Seriale
[edytuj | edytuj kod]- 1976: Sierżant Anderson jako bagiennik
- 1978: Domek na prerii jako Spokes
- 1978-1982: Mork i Mindy jako mężczyzna z opowieści / Jake Loomis
- 1982: Ojciec Murphy jako Bum
- 1979: Wonder Woman jako Codger
- 1979–1980: Diukowie Hazzardu jako lekarz Petticord
- 1980: Domek na prerii jako Manuel Barton
- 1984: Autostrada do nieba jako Clark
- 1986: Detektyw Hunter jako starszy mężczyzna
- 1986: Larry i Balki jako osoba uliczna
- 1989: Dzieciaki, kłopoty i my jako wielebny Chuck MacGregor
- 1991: Świat według Bundych jako młody Kit
- 1994: Świat pana trenera jako Knickerbocker
- 1996: Nowe przygody Supermana jako Homer Blackstock
- 1997: The Drew Carey Show jako Gerald Thompson
- 1998: Ostry dyżur jako mężczyzna z piechurem
- 1998: Ja się zastrzelę jako kowboj Pete
- 1998: Chłopiec poznaje świat jako kustosz
- 1999: A teraz Susan jako Kyle
- 1999: Sekrety Weroniki jako Pan Leeds
- 2003: Detektyw Monk jako Miles Hollings
- 2003: Ostry dyżur jako Pan Gilman
- 2004: Siódme niebo jako Pan Suggs
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dennis McLellan: Patrick Cranshaw, 86; Veteran Character Actor Gained Unlikely Fame as “Blue” in “Old School”. „Los Angeles Times”, 31 grudnia 2005. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).
- ↑ 'Old School's' Blue Dies At 86. CBS News, 1 stycznia 2006. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).
- ↑ John „J-Cat” Griffith: Joseph Patrick Cranshaw (1919–2005). Find a Grave. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).
- ↑ Patrick Cranshaw Film Actor Dies At 86. „The New York Times”, 1 stycznia 2006. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).
- ↑ Patrick Cranshaw. Rotten Tomatoes. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).
- ↑ Judith „Judi” Elaine (McKee) Burns: Genealogy: Joseph Patrick Cranshaw, Sr. (1919–2005). Geni. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).
- ↑ Scott Wilson: Resting Places: The Burial Sites of More Than 14,000 Famous Persons. McFarland, 2016. ISBN 978-0786479924.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Patrick Cranshaw (1919–2005) w bazie IMDb (ang.)
- Patrick Cranshaw w bazie Filmweb