Pau Gargallo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pau Gargallo

Pau Gargallo w 1910 roku.
Data i miejsce urodzenia	5 stycznia 1881 Maella, Hiszpania
Data i miejsce śmierci	28 grudnia 1934 Reus, Hiszpania
Narodowość	hiszpańska
Dziedzina sztuki	rzeźba
Multimedia w Wikimedia Commons

Pablo Emilio Gargallo Catalán kat. Pau Gargallo i Catalán (ur. 5 stycznia 1881 w Maelli, zm. 28 grudnia 1934 w Reus) − hiszpański rzeźbiarz pochodzący z Katalonii, uczeń i współpracownik Eusebi Arnaua^[1]. Jego ojciec miał zakład kowalski, dzięki czemu Gargallo zdobył umiejętność obróbki metali.

W 1888 r. wyjechał wraz z rodziną do Barcelony. Tu rozpoczął swoją karierę artystyczną. Był związany z miejscową bohemą, bywalcami słynnej barcelońskiej kawiarni Els Quatre Gats, m.in. Picassem i Nonellem. Współpracował z Lluísem Domènechem i Montanerem, wykonując rzeźby z kamienia i brązu do projektowanych przez niego budynków, m.in. Pałacu Muzyki Katalońskiej, szpitalu św. Pawła i Instytutu Pere Mata. Jego najbardziej znane dzieła to Wielka tancerka, Wielka bachantka, Nosiwody, Wielki prorok, Arlekin i Kąpiąca się.

• Los Humildes (1904)
• La Pareja (1904)
• Pablo Picasso (1913)
• Fauno con barba, Fauno con monóculo, Faunesa con flequillo i Faunesa con pendientes (1915)
• Retrato de Ángel Fernández de Soto i Mano de Ángel Fernández de Soto (1920).
• El virtuoso (1921)
• La mujer con la sombrilla (1921)
• Pequeño marinero con pipa, (1922)
• El joven de la margarita (El aragonés) (1927)
• El pastor del águila (1928)
• Kiki de Montparnasse (1928)
• Muchacha de Caspe (1929)
• Greta Garbo con pestañas, (1930)
• Bailarina española (1931)
• El profeta (1933)
• Urano (1933)

El Pastor

Kiki de Montparnasse

El Jinete

Rzeźby Pau Gargallo