Paul Barbarin – Wikipedia, wolna encyklopedia
Barbarin (po lewej) przy perkusji z zespołem na Rampart Street w Nowym Orleanie (1919) | |
Imię i nazwisko | Adolphe Paul Barbarin |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 5 maja 1899 |
Data i miejsce śmierci | 17 lutego 1969 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | muzyk |
Powiązania |
Adolphe Paul Barbarin (ur. 5 maja 1899 w Nowym Orleanie, zm. 17 lutego 1969 tamże) – amerykański perkusista jazzowy[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Dorastał w Nowym Orleanie w rodzinie muzyków, w tym jego ojca, trzech braci i siostrzeńca (Danny Barker). Był członkiem zespołów Silver Leaf Orchestra i Young Olympia Band. Przeprowadził się do Chicago w 1917 i pracował z Freddiem Keppardem i Jimmiem Noone’em. W latach 1925–1927 był członkiem zespołu Kinga Olivera. W następnym roku przeniósł się do Nowego Jorku i grał w zespole Luisa Russella przez około cztery lata. Opuścił Russella i pracował jako niezależny muzyk, ale wrócił do zespołu Russella, kiedy wspierał Louisa Armstronga. Przez krótki czas, począwszy od 1942, pracował z sekstetem Reda Allena, Sidneyem Bechetem w 1944 i Art Hodes w 1953. W 1955 założył Onward Brass Band w Nowym Orleanie. Resztę życia spędził jako lider tego zespołu[2]. Zmarł 17 lutego 1969 w wieku 69. lat.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Paul Barbarin [online], Discogs [dostęp 2019-08-07] (ang.).
- ↑ Paul Barbarin – Biography & History [online], AllMusic [dostęp 2019-08-07] (ang.).