Paweł Chlebowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paweł Chlebowski
Data urodzenia

28 marca 1740

Data i miejsce śmierci

10 września 1821
Dąbrowica

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Pijarzy

Paweł Chlebowski SchP (imię zakonne Paweł od św. Jacka, ur. 28 marca 1740 na Białorusi, zm. 10 września 1821 w Dąbrowicy) – pijar, pedagog.

Do zakonu pijarów wstąpił w Lubieszowie na Polesiu w roku 1754. Przez wiele lat uczył języków obcych w Collegium Nobilium pijarów w Wilnie, później został rektorem kolegium w Dąbrowicy. W latach 1811–1814, będąc prowincjałem litewskim przyczynił się do reorganizacji kilkunastu zakonnych placówek oraz parafialnych szkół prowadzonych przez pijarów. Autor dwóch publikacji: Zdania o przyczynkach upadku państw[1] (Wilno 1772) i Gramatyka francuska dla pożytku szlachetnej młodzi (Wilno 1776).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jan Buba, Chlebowski Paweł, [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 3, Lublin 1979.