Paweł Olszewski (polityk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paweł Olszewski

Pełne imię i nazwisko	Paweł Bartosz Olszewski
Data i miejsce urodzenia	11 grudnia 1979 Bydgoszcz
Zawód, zajęcie	polityk
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Stanowisko	poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2005), wiceminister infrastruktury (2015), wiceminister cyfryzacji (od 2023)
Partia	Platforma Obywatelska
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews

Paweł Bartosz Olszewski (ur. 11 grudnia 1979 w Bydgoszczy^[1]) – polski polityk, działacz samorządowy, poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji, w 2015 sekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju, od 2023 sekretarz stanu w Ministerstwie Cyfryzacji.

Absolwent Szkoły Podstawowej nr 32 oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Bydgoszczy. Następnie odbył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu^[1] na kierunku zarządzanie i marketing (specjalizacja – ekonomia i polityka gospodarcza). Po ukończeniu studiów podjął pracę jako menedżer ds. eksportu w Bydgoskiej Fabryce Mebli. W 2004 został dyrektorem finansowym oraz prokurentem w Zakładzie Mechanicznym Skraw-Mech (spółce należącej do holdingu Pojazdy Szynowe PESA Bydgoszcz).

W latach 2002–2003 był przewodniczącym zarządu regionu kujawsko-pomorskiego Stowarzyszenia „Młodzi Demokraci” oraz członkiem zarządu głównego tego stowarzyszenia.

W 2001 wstąpił do Platformy Obywatelskiej. Podczas wyborów parlamentarnych w 2001 oraz do Parlamentu Europejskiego w 2004 był rzecznikiem prasowym PO w województwie. Od 2006 do 2011 kierował bydgoską PO, pełnił też funkcję zastępcy przewodniczącego w regionie. Został również zastępcą sekretarza generalnego partii^[2].

W wyborach samorządowych w 2002 wystartował do rady miasta z listy Bydgoskiego Porozumienia Obywatelskiego (popieranego przez Platformę Obywatelską), uzyskując mandat wynikiem 382 głosy^[3]. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Budżetu i Finansów oraz członka Komisji Integracji Europejskiej. Podczas wyborów samorządowych w 2006 był członkiem sztabu krajowego PO oraz szefem sztabu w Bydgoszczy. W tych wyborach partia wygrała wybory w mieście, zdobywając 13 mandatów w radzie miasta oraz 3 z 6 mandatów w okręgu do sejmiku.

25 września 2005, kandydując w wyborach do Sejmu z 8. miejsca na liście Platformy Obywatelskiej w okręgu bydgoskim, został wybrany do Sejmu V kadencji, otrzymując 6850 głosów^[4]. W Sejmie zasiadał w Komisji Gospodarki oraz w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych. Reprezentował polski parlament w Zgromadzeniu Parlamentarnym Unii Zachodnioeuropejskiej. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 8633 głosów. Został skarbnikiem klubu parlamentarnego, w 2009 wszedł w skład komisji śledczej do zbadania okoliczności porwania i zabójstwa Krzysztofa Olewnika^[1]. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 9257 głosów^[5].

W maju 2015 został powołany na stanowiska sekretarza stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju oraz pełnomocnika rządu ds. regulacji i harmonizacji obszaru bezpieczeństwa transportu i ruchu drogowego^[6]. W wyborach w 2015 ponownie został wybrany do Sejmu, otrzymując 14 438 głosów^[7]. W listopadzie 2015 zakończył pełnienie funkcji wiceministra. W Sejmie VIII kadencji został zastępcą przewodniczącego Komisji Infrastruktury^[8]. W 2016 ponownie został przewodniczącym PO w Bydgoszczy.

W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując 35 762 głosy^[9]. W IX kadencji Sejmu został przewodniczącym Komisji Infrastruktury^[10]. W wyborach w 2023 utrzymał mandat na kolejną kadencję (z wynikiem 35 289 głosów)^[11]. W grudniu tego samego roku został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Cyfryzacji^[12][13].

Jest synem Wiesława Olszewskiego. W 2007 został wicemistrzem Polski parlamentarzystów w tenisie, reprezentował Polskę na mistrzostwach Europy parlamentarzystów w tenisie w Rumunii.

• Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-31].
• Paweł Olszewski – strona prywatna. [dostęp 2015-05-16].