French
DeutschPaweł Skwarczyński (historyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor nauk historycznych | |
| Specjalność: historia Polski XVIII w | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1931 |
| Uczelnia | Katolicki Uniwersytet Lubelski |
Paweł Skwarczyński (ur. 10 stycznia 1903 we Lwowie, zm. 17 maja 1984 w Londynie[1]) – polski historyk emigracyjny, badacz dziejów nowożytnych, działacz katolicki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1918 uczestniczył w obronie Lwowa, w szeregach tzw. Orląt Lwowskich. W 1923 ukończył gimnazjum klasyczne we Lwowie, w latach 1923-1927 studiował prawo i historię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, w roku akademickim 1927/1928 uzupełniająco prawo w Paryżu i Grenoble. W 1931 obronił na UJK pracę doktorską Stanowisko cudzoziemców w dawnym prawie koronnym napisaną pod kierunkiem Przemysława Dąbkowskiego. Od 1932 do 1939 wykładał na Wydziale Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych KUL, w latach 1932-1935 także na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL[1].
Po wybuchu II wojny światowej znalazł się we Francji[1], w latach 1939-1940 kierował sekretariatem Uniwersytetu Polskiego za Granicą i wykładał na nim prawo ustrojowe dawnej Polski[2], równocześnie uczył w polskim gimnazjum[1]. W latach 1944–1947 wykładał na Polskim Wydziale Prawa przy Uniwersytecie Oksfordzkim, a od 1947 do przejścia na emeryturę w School of Slavonic and East European Studies. W 1953 obronił na Uniwersytecie Londyńskim pracę doktorską The Origin, History and Character of the Pacta Conventa of Henri Valois King of Poland napisaną pod kierunkiem R.R. Bettsa. Równocześnie w latach 1953-1980 wykładał historię na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie. Zajmował się historią reformacji i historią ustroju Polski do XVIII wieku[1].
Był współorganizatorem emigracyjnej katolickiej Fundacji Veritas w Londynie, założonej z inicjatywy ks. Stanisława Bełcha[3], współzałożycielem Koła Tomistycznego w Londynie[1].
Należał do Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskiego Towarzystwa Historycznego w Wielkiej Brytanii i Zjednoczenienia Polskiego w Wielkiej Brytanii[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Encyklopedia 100-lecia KUL. Tom II, wyd. KUL, Lublin 2018, s. 342 (biogram autorstwa Marzeny Dyjakowskiej)
- ↑ Tadeusz Sulimirski, Uniwersytet Polski za Granicą w Paryżu, [w:] Nauka Polska na Obczyźnie, Londyn: Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie 1955, z. 1, s. 14–18.
- ↑ Wielka Brytania: 60-lecie Veritas. [dostęp 2015-04-15].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Katolicki Uniwersytet Lubelski w latach 1925-1939 we wspomnieniach swoich pracowników i studentów, wstęp i red. Grażyna Karolewicz, Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski 1989.
- Rafał Stobiecki, Klio na wygnaniu. Z dziejów polskiej historiografii na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii po 1945 r., Poznań 2005, s. 251-252.
- Zbigniew Andrzej Judycki, Polski Uniwersytet na Obczyźnie. Słownik biograficzny pracowników naukowych, Londyn 2008, s. 86.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Rafał Stobiecki, Historia i historycy na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie [1].