Paweł Stawowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paweł Stawowy (ur. 24 lutego 1947 w Knapach^[1]) – polski działacz spółdzielczy i urzędnik państwowy, wojewoda tarnobrzeski (1994–1997).

Ukończył studia z dziedziny ekonomiki produkcji i obrotu rolnego w Akademii Rolniczej w Krakowie, po czym pracował m.in. w Zakładach Doświadczalnych Instytutu Zootechniki w Chorzelowie, Powiatowym Inspektoracie Wodnych Melioracji w Tarnobrzegu, a także w Gromadzkiej Radzie Narodowej w Woli Baranowskiej. Był działaczem spółdzielni chłopskich, przez 7 lat stał na czele GS w Baranowie Sandomierskim. W latach 1984–1990 sprawował mandat radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Tarnobrzegu z ramienia ZSL.

W 1990 został prezesem Handlowej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Tarnobrzegu. Po czterech latach uzyskał nominację na stanowisko wojewody tarnobrzeskiego z ramienia koalicji SLD-PSL, urząd ten pełnił do 1997. Objął później funkcję wiceprezesa zarządu ds. technicznych Tarnobrzeskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Tarnobrzegu^[2]. Został także dyrektorem oddziału Agencji Rozwoju Przemysłu^[3] oraz zastępcą dyrektora ds. organizacji nowych podstref Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej Euro-Park Wisłosan.

Był radnym sejmiku podkarpackiego I kadencji (1998–2002). Bez powodzenia kandydował m.in. w wyborach 2006^[4]. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998)^[5] i medalem „Za Zasługi dla Województwa Tarnobrzeskiego”.

• Janina Sagatowska odwołana, „Tygodnik Nadwiślański” nr 50 (710) z 16 grudnia 1994, s. 1
• Sejmik zaakceptował. Paweł Stawowy wojewodą, „Tygodnik Nadwiślański” nr 52 (712) z 30 grudnia 1994, s. 1