Pawieł Nilin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pawieł Nilin
Павел Филиппович Нилин
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1908
Irkuck

Data i miejsce śmierci

2 października 1981
Moskwa

Zawód, zajęcie

pisarz, scenarzysta

Odznaczenia
Nagroda Stalinowska
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów

Pawieł Filippowicz Nilin (ros. Павел Филиппович Нилин, ur. 3 stycznia?/16 stycznia 1908 w Irkucku jako Danilin, zm. 2 października 1981 w Moskwie), w Polsce Paweł Nilinradziecki pisarz, dramaturg i scenarzysta. W Polsce wydano jego utwory, m.in. Okrucieństwo[1] (1958), Śladami wielkich detektywów[2] (1958), Ostatnia kradzież[3] (1959, 1961)[4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie zesłańca syberyjskiego. Służył w milicji w miejscowości Tułun pod Irkuckiem. Od 1927 roku pracował jako dziennikarz na Syberii, potem na Powołżu, na Ukrainie, a w końcu w Moskwie. Pierwsze utwory literackie publikował w 1937 roku na łamach czasopisma Nowyj Mir. Powieść o górnikach Donbasu Czełowiek idiot w goru w 1939 przerobił na scenariusz filmu Wielkie życie (Bolszaja żyzń). Największe uznanie przyniosła autorowi powieść Okrucieństwo (Żestokost´) z 1956 roku opowiadająca o walce ze zbrojnymi, postkołczakowskimi grupami rabunkowymi na Syberii w 1920. Od 1971 roku członek Związku Pisarzy ZSRR. Zmarł w 1981 roku w Moskwie, został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wagańkowskim. Odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (1967, 1971), Orderem Przyjaźni Narodów (1978) i Nagrodą Stalinowską II stopnia (1941). W 2008 (setna rocznica urodzin) upamiętniony tablicą w Tułunie[5].

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]

Wybrane scenariusze filmowe

[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[6]

Powieści

[edytuj | edytuj kod]
  • Человек идёт в гору (1936)
  • Золотые руки (1939)
  • О любви (1940)
  • Большая жизнь. Киносценарий (1945)
  • На белом свете. Пьеса (1947)
  • Поездка в Мос­кву (1954)
  • Испытательный срок (1955)
  • Жестокость (Okrucieństwo, 1956)
  • Через кладбище (1962)
  • Интересная жизнь (1969—1980)

Opowiadania

[edytuj | edytuj kod]
  • Астраханцев, его жена и дети (1957)
  • Ближайший родственник (Матвей Кузьмич; 1937)
  • В Самаре, в Струковском саду (1971—1976)
  • Варя Лугина и её первый муж (Любимая девушка; 1936)
  • Впервые замужем (1977)
  • Граня (1963)
  • Дом господина Эшке в городе Венёве (1941)
  • Дурь (1972)
  • Дуэль (194..)
  • Егор или Василий? (1942)
  • Есть ли в России русалки? (1960)
  • Жучка (1955)
  • Завтра (1942)
  • Загадочные миры (1978—1980)
  • Зелёный дым (1928)
  • Знакомое лицо (1958)
  • Знакомство с Тишковым (1955)
  • Знаменитый Павлюк (1937)
  • Из африканского дневника (1976)
  • Линия жизни (1941)
  • Любовь (1929)
  • Марья Ивановна (1959)
  • Мелкие неприятности (1974)
  • Модистка из Красноярска (1940)
  • Негасимый огонь (1943?)
  • На белом свете
  • Один печальный день (1963)
  • Осень в Жухарях (1955)
  • Памяти мистера Чепракова (1937)
  • Папа (1960)
  • Последняя кража (1937)
  • Пятно (1942)
  • Старик Завеев (1964)
  • Счастливая женщина (1959)
  • Тромб (1977)
  • У самой Волги (1951)
  • Хоронили моего дядю (1954)

Literatura

[edytuj | edytuj kod]
  • Paweł Nilin, Okrucieństwo, Państwowy Instytut Wydawniczy 1957.
  • Paweł Nilin, Ostatnia kradzież, tłum. z ros. Jerzy Litwiniuk i Ignacy Szenfeld, Wydawnictwo Iskry 1961.
  • Paweł Nilin, Śladami wielkich detektywów, tłum. z ros. Stanisław Nowacki, Wydawnictwo Iskry 1958.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Okrucieństwo
  2. Śladami wielkich detektywów
  3. Ostatnia kradzież
  4. Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 230.
  5. Litieraturnaja Gazieta
  6. Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 231.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]