Pentanole – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz multimedia związane z tematem: Pentanole

Pentanole, alkohole amylowe, alkohole pentylowe – grupa organicznych związków chemicznych o wzorze C
5H
11OH będących alkanolami zawierającymi 5 atomów węgla. Trzy pentanole są chiralne, występują w postaci dwóch enancjomerów.

Alkohole amylowe – głównie n-amylowy, izoamylowy i 2-metylo-1-butanol – powstają jako uboczne produkty fermentacji alkoholowej i znajdują się w niedogonie podestylacyjnym. Pentanole stosowane są do otrzymywania estrów, które charakteryzują się przyjemnym zapachem owocowym^[1].

Porównanie pentanoli i ich właściwości fizycznych

Nazwa	Inne nazwy	Nazwa systematyczna	Wzór strukturalny	Temp. topnienia	Temp. wrzenia	Źródła
1-pentanol	n-pentanol, alkohol amylowy	pentan-1-ol		−78	138	[2]
2-pentanol(inne języki)	sec-pentanol	(R)-pentan-2-ol		−50	119	[3]
		(S)-pentan-2-ol
3-pentanol(inne języki)		pentan-3-ol		−8	116	[4]
2,2-dimetylo-1-propanol(inne języki)	neopentanol, alkohol neopentylowy	2,2-dimetylopropan-1-ol		53	113	[5]
2-metylo-1-butanol(inne języki)		(R)-2-metylobutan-1-ol		−70	129	[6]
		(S)-2-metylobutan-1-ol
2-metylo-2-butanol(inne języki)	tert-pentanol	2-metylobutan-2-ol		−8	102	[7]
3-metylo-1-butanol(inne języki)	izopentanol, alkohol izoamylowy, alkohol izopentylowy	3-metylo-butan-1-ol		−117	131	[8]
3-metylo-2-butanol(inne języki)		(R)-3-metylobutan-2-ol		112		[9]
		(S)-3-metylobutan-2-ol