Pepetela – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pepetela, właśc. Artus Carlos Maurício Pestana dos Santos (ur. 19 października 1941 w mieście Benguela) – angolski pisarz.

Jako członek MPLA walczył o niepodległość Angoli. Duża część jego twórczości poświęcona jest historii politycznej Angoli dwudziestego wieku. Mayombe z 1980 to powieść o losach żołnierzy z bojówki MPLA zaangażowanych w walkę przeciw kolonializmowi. Yaka opowiada o rodzinie białych osadników zamieszkałych w porcie Benguela; A Geração da Utopia oddaje rozczarowanie młodych Angolczyków okresem po odzyskaniu niepodległości.

Po wyzwoleniu się Angoli spod wpływów Portugalii, Pepetela objął urząd Ministra Edukacji, a następnie został wykładowcą socjologii na Uniwersytecie Angoli, noszącym obecnie nazwę Uniwersytetu Agostinho Neto.

W 1997 otrzymał Nagrodę Camõesa, najbardziej prestiżową nagrodę przyznawaną autorom literatury portugalskojęzycznej na świecie.

• Parábola do Cágado Velho
• As Aventuras de Ngunga, 1972
• Muana Puó, 1978
• Mayombe, 1980
• Yaka, 1984
• O Cão e os Caluandas, 1985
• Luandando, 1990
• Lueji, o Nascimento de um Império, 1990
• A Geração da Utopia, 1992
• O Desejo de Kianda, 1995
• A Glorioso Família, 1996
• A Montanha da Água Lilás, 2000
• Jaime Bunda, agente secreto, 2001 (pol. przekład pt. Tajny agent Jaime Bunda, 2010 r.^[1])
• Jaime Bunda e a morte do americano, 2003
• Predadores, 2005
• O quase fim do mundo, 2008

• A Corda, 1978
• A Revolta da Casa dos Ídolos, 1980