Pepsyna – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Informacje w projektach siostrzanych
	Definicje słownikowe w Wikisłowniku

Ten artykuł od 2015-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pepsyna (ATC: A 09 AA 03) – czynna postać pepsynogenu, enzymu wydzielanego przez komórki gruczołowe (komórki główne) żołądka. W procesie trawienia pepsyna rozkłada białka do łańcuchów polipeptydowych. Pepsyna jest składnikiem soku żołądkowego.

Jest enzymem z grupy endopeptydaz, występuje w soku żołądkowym człowieka i wielu gatunków zwierząt; wydzielany przez błonę śluzową żołądka w postaci nieczynnego proenzymu - pepsynogenu, który w środowisku kwaśnym (pH ok. 2) lub pod wpływem samej pepsyny (tzw. autoaktywacja) przechodzi w aktywną postać, hydrolizującą wiązania peptydowe powstałe z udziałem grup aminowych aminokwasów aromatycznych, kwaśnych oraz między leucyną i waliną^[1].

Z badań z roku 2015 wynika, że wbrew wcześniejszym poglądom, pepsyna jest także zdolna do hydrolizowania wiązań fosfodiestrowych kwasów nukleinowych, w efekcie czego ich trawienie rozpoczyna się w żołądku. Hydrolizie ulegają jedynie wiązania w niektórych sekwencjach nukleotydów, a produktem reakcji są oligonukleotydy zawierające grupę fosforanową na końcu 3'^[2].

Pod wpływem bodźców dodatkowych (jak np. obecność pokarmu w żołądku, zakwaszenie błony śluzowej) następuje wzmożenie jej wydzielania; znajduje zastosowanie w leczeniu nieżytu żołądka, niedokwaśności, braku łaknienia.

Jest podstawowym składnikiem preparatu galenowego: Mixtura Pepsini.

Przypisy

↑ Edward Bańkowski: Biochemia podręcznik dla studentów uczelni medycznych. Wrocław: Elsevir Urban & Partner, 2010.
↑ Liu, Yu, Zhang, Yanfang, Dong, Ping, An, Ran i inni. Digestion of Nucleic Acids Starts in the Stomach. „Sci. Rep.”. 5, 2015. DOI: 10.1038/srep11936. PMID: 26168909. PMCID: PMC4500949.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Edward Bańkowski: Biochemia podręcznik dla studentów uczelni medycznych. Wrocław: Elsevir Urban & Partner, 2010.

[2] Liu, Yu, Zhang, Yanfang, Dong, Ping, An, Ran i inni. Digestion of Nucleic Acids Starts in the Stomach. „Sci. Rep.”. 5, 2015. DOI: 10.1038/srep11936. PMID: 26168909. PMCID: PMC4500949.

[1]

[2]