Petras Vaičiūnas – Wikipedia, wolna encyklopedia

Petras Vaičiūnas (ur. 11 lipca 1890 we wsi Piliakalniaj (rejon jonawski), zm. 7 czerwca 1959 w Wilnie) – poeta i dramaturg litewski.

Debiutował w roku 1914 sztuką Pražydo nuvystusios gèlès wystawioną w roku 1916 w Petersburgu pod tytułem Кривое зеркало (Krzywe zwierciadło). Napisał ponad 20 sztuk teatralnych. Wydał kilka tomów poezji.

W okresie konfliktu polsko-litewskiego ogłosił poemat z hasłem "Mes be Vilniaus nenurimsim" (Nie zaznamy spokoju bez Wilna).

Tłumaczył dzieła Friedricha Schillera, Henrika Ibsena, Oscara Wilde, Maurice Maeterlincka, Sofoklesa, Juliusza Słowackiego, Stanisława Przybyszewskiego, Knuta Hamsuna i Maksyma Gorkiego. Przetłumaczył też syntezy historii literatury polskiej Bronisława Chlebowskiego i Ignacego Chrzanowskiego.

Pełnił funkcję dyrektora biblioteki Akademii Nauk Litewskiej SRR.

W roku 1967 w miejscu narodzin poety w rejonie jonawskim otwarto muzeum poświęcone jego pamięci.

Jego córką była Judita Vaičiūnaitė.

Bibliografia

Biografia