Petrel galapagoski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Petrel galapagoski
Pterodroma phaeopygia[1]
(Salvin, 1876)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

rurkonose

Rodzina

burzykowate

Rodzaj

Pterodroma

Gatunek

petrel galapagoski

Synonimy
  • Oestrelata phaeopygia Salvin, 1876[2]
  • Pterodroma phaeopygia phaeopygia (Salvin, 1876)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Petrel galapagoski[4], petrel ciemnogrzbiety[5] (Pterodroma phaeopygia) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae), gniazdujący endemicznie na Galapagos. Krytycznie zagrożony wyginięciem.

Systematyka
Takson ten dawniej bywał włączany do petrela antylskiego (P. hasitata)[2]. Za podgatunek P. phaeopygia uznawano do niedawna petrela hawajskiego (P. sandwichensis)[2], klasyfikowanego obecnie jako osobny podgatunek[4][6]. Po podziale taksonu petrel galapagoski jest gatunkiem monotypowym[6].
Petrel galapagoski w locie
Wygląd
Duże skrzydła. Wierzch ciała ciemnobrązowy, oprócz białego czoła i (czasami) boków kupra. Czarna czapka obejmuje oko i sięga daleko ku tyłowi. Spód skrzydeł biały, z wyjątkiem ciemnej plamy na podbarkówkach i ciemnego obrzeżenia skrzydeł, a także ukośnego paska od nadgarstka przez pokrywy podskrzydłowe ku bokom. Dziób ciemny, nogi różowe.
Rozmiary
Długość ciała do 43 cm.
Zasięg, środowisko
Gniazduje wyłącznie na Galapagos. Poza sezonem lęgowym w rozproszeniu na tropikalnych wodach wschodniego Pacyfiku po wybrzeża Ameryki Centralnej i Południowej – od Meksyku po Peru.
Ekologia i zachowanie
Gniazduje na wilgotnych obszarach wyżynnych i górskich na wysokości 300–900 m n.p.m., w norach, naturalnych jamach i szczelinach, na zboczach, w kraterach, tunelach lawowych czy wąwozach. Składanie jaj ma miejsce od maja do października, ze szczytem w sierpniu[3].
Żywi się głównie kalmarami, rybami i skorupiakami[3].
W locie przeplata szybowanie kilkakrotnymi uderzeniami skrzydeł.
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje petrela galapagoskiego za gatunek krytycznie zagrożony (CR – Critically Endangered) nieprzerwanie od 1994 roku. Liczebność populacji w 2008 roku szacowano na 10–20 tysięcy osobników; wykazuje ona trend spadkowy. Główne zagrożenie dla gatunku to drapieżnictwo introdukowanych ssaków, zwłaszcza szczurów, kotów i świń[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Pterodroma phaeopygia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Dark-rumped Petrel (Pterodroma phaeopygia). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-10)]. (ang.).
  3. a b c d Pterodroma phaeopygia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Procellariidae Leach, 1820 - burzykowate - Petrels & Shearwaters (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-10].
  5. P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 21, 1999. ISSN 0550-0842. 
  6. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-11-18]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]