Pierre-Narcisse Guérin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pierre-Narcisse Guérin

Data i miejsce urodzenia	13 marca 1774 Paryż
Data i miejsce śmierci	6 lipca 1833 Rzym
Narodowość	francuska
Dziedzina sztuki	malarstwo, grafika
Epoka	neoklasycyzm
Multimedia w Wikimedia Commons

Pierre-Narcisse Guérin (ur. 3 maja 1774 w Paryżu, zm. 6 lipca 1833 w Rzymie) – francuski malarz i grafik, reprezentant neoklasycyzmu.

Studiował pod kierunkiem Jeana Regnaulta, po zdobyciu Prix de Rome w 1797 wyjechał na dwa lata do Rzymu. W 1815 został wykładowcą w École des Beaux-Arts w Paryżu, a w latach 1823-1828 był dyrektorem Francuskiej Akademii w Rzymie. Malował kompozycje o tematyce współczesnej i antycznej, jego prace odznaczają się patosem i teatralnym upozowaniem.

• Powrót Marka Sekstusa, 1799,
• Andromacha i Pyrrus, 1810,
• Morfeusz i Iris, 1811,
• Eneasz i Dydona,
• Śmierć Agamemnona, 1817,
• Bonaparte ułaskawia powstańców w Kairze, 1808.

• Andrzej. Dulewicz: Słownik sztuki francuskiej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 182. ISBN 83-214-0048-5.

• Pierre-Narcisse Guérin w Artcyclopedia.com (ang.)
• Art Renewal Center – galeria (ang.)