Piet de Wit – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piet de Wit

Piet de Wit, 1973
Data i miejsce urodzenia	9 marca 1946 Wormer
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym złoto Frankfurt 1966 Start zatrzymany (A) złoto Amsterdam 1967 Start zatrzymany (A) srebro Rzym 1968 Start zatrzymany srebro San Sebastián 1973 Start zatrzymany brąz Leicester 1970 Start zatrzymany

Piet de Wit (ur. 9 marca 1946 w Wormer) – holenderski kolarz torowy i szosowy, pięciokrotny medalista torowych mistrzostw świata.

Pierwszy sukces w karierze Piet de Wit osiągnął w 1964 roku, kiedy zwyciężył w szosowym kryterium w Heemskerk. Dwa lata później Holender wystartował na torowych mistrzostwach świata we Frankfurcie, gdzie zwyciężył w wyścigu ze startu zatrzymanego amatorów. Wynik te powtórzył na rozgrywanych w 1967 roku mistrzostwach świata w Amsterdamie, a w 1968 roku przeszedł na zawodowstwo. W nowej kategorii zdobył jeszcze trzy medale w swej koronnej konkurencji, jednak ani razu nie zwyciężył. Podczas mistrzostw świata w Rzymie w 1968 roku i mistrzostw świata w San Sebastián w 1973 roku zajmował drugie miejsce (odpowiednio za Belgiem Leo Proostem i swym rodakiem Ceesem Stamem), a na mistrzostwach w Leicester w 1970 roku był trzeci (za Ehrenfriedem Rudolphem z RFN i Belgiem Theo Verschuerenem). Oprócz zwycięstwa w Heemskerk w 1964 roku jego największym sukcesem na szosie było zwycięstwo w brytyjskim Leyland International Grand Prix w 1967 roku. Wielokrotnie zdobywał medale torowych mistrzostw kraju, w tym cztery złote. Nigdy nie wystartował na igrzyskach olimpijskich.

• Profil na cyclingarchives.com (ang.)