Pietro Gravina – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pietro Gravina

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1749 Montevago
Data i miejsce śmierci	6 grudnia 1830 Palermo
Miejsce pochówku	Katedra w Palermo
Arcybiskup Palermo
Okres sprawowania	1816–1830
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	7 kwietnia 1792
Sakra biskupia	14 września 1794
Kreacja kardynalska	8 marca 1816 Pius VII
Kościół tytularny	S. Lorenzo in Panisperna
Multimedia w Wikimedia Commons

Pietro Gravina (ur. 16 grudnia 1749 w Montevago, zm. 6 grudnia 1830 w Palermo) – włoski kardynał.

Urodził się 16 grudnia 1749 roku w Montevago, jako syn Giovanniego Graviny Moncady i Eleonory Napoli di Montaperto^[1]. Studiował na la Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i protonotariuszem apostolskim^[1]. 7 kwietnia 1792 roku przyjął święcenia kapłańskie^[2]. 12 września 1794 roku został tytularnym arcybiskupem Nicei, a dwa dni później przyjął sakrę^[2]. W latach 1794–1800 był nuncjuszem w Szwajcarii, a w okresie 1803–1816 – w Hiszpanii^[1][2]. Z powodu konfliktu z Ludwikiem Marią Burbonem y Vallabrigą od 1812 do 1813 roku przebywał na wygnaniu w Portugalii^[1]. 8 marca 1816 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Lorenzo in Panisperna^[2]. W tym samym roku został arcybiskupem Palermo^[2]. Zmarł tamże 6 grudnia 1830 roku^[1].