Piotr Baryka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Baryka (ur. w 1600, zm. w 1675) – polski żołnierz, dworzanin i komediopisarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Żył za panowania Zygmunta III Wazy, Władysława IV Wazy i Jana II Kazimierza Wazy. W latach 1625–1629 brał czynny udział w wyprawach wojennych hetmana Stanisława Koniecpolskiego. Następnie osiadł na dworze możnego obywatela ziemi sieradzkiej (prawdopodobnie był to Albert Łubieński – stolnik sieradzki)

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Znany jako autor przynajmniej jednej komedii Z chłopa król (powstała jesienią 1629, wystawiona w 1633, wydana w Krakowie w 1637 – drukarnia M. Andrzejowczyk), łączącej w sobie cechy teatru dworskiego i utworu sowizdrzalskiego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut, t. 2 – Piśmiennictwo Staropolskie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1964, s. 15–16

Literatura uzupełniająca

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]