Piotr Hermanowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Hermanowicz (ur. 1881 w Wilnie, zm. 1939 tamże) – polski rzeźbiarz, radny miasta Wilna.

Studiował w Petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władimira Aleksandrowicza Beklemiszewa, Jana Ciąglińskiego i Alberta Benois. W 1912 otrzymał stypendium i wyjechał na dwa lata do Paryża, gdzie kontynuował naukę pod kierunkiem Antoine’a Bourdelle’a.

W 1924 podczas Wystawy Rzemiosła i Sztuki za wystawione rzeźby otrzymał złoty medal, w tym samym roku rozpoczął pracę jako wykładowca w Szkole Rzemiosł Artystycznych w Wilnie. Należał do Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków, był współorganizatorem kursów malarstwa i rysunku prowadzonych przez to Towarzystwo. Wykonał fragmenty zaprojektowanego przez Ferdynanda Ruszczyca łańcucha rektorskiego dla Uniwersytetu Stefana Batorego. W latach 30. XX w. był radnym miasta Wilna. Należał także do Cechów Murarzy, Malarzy, Sztukatorów, Kamieniarzy i Cieśli, był starszym cechów. Był również członkiem Związku Monarchistów.

Zaginął bez wieści wkrótce po wkroczeniu do Wilna Armii Czerwonej.

• Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków 1920–1930, s. 9

• Mariusz Hermanowicz - Stryj Piotr, Galeria Asymetria 2009
• Mariusz Hermanowicz "Stryj Piotr" - wystawa w Galerii Asymetria. fotopolis.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-28)].