Piotr Krasikow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Krasikow
Пётр Ананьевич Красиков
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Piotr Ananjewicz Krasikow

Data i miejsce urodzenia

5 października 1870
Krasnojarsk

Data śmierci

20 sierpnia 1939

Prokurator Sądu Najwyższego ZSRR
Okres

od 15 marca 1924
do 20 czerwca 1933

Następca

Iwan Akułow

Piotr Ananjewicz Krasikow (ros. Пётр Ананьевич Красиков, ur. 5 października 1870 w Krasnojarsku, zm. 20 sierpnia 1939) – rosyjski prawnik i działacz polityczny - socjaldemokrata i komunista. Prokurator Sądu Najwyższego ZSRR (prokurator generalny ZSRR) 1924-1933.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1892 związał się z grupą „Wyzwolenie Pracy”, później wstąpił do SDPRR, po rozłamie został bolszewikiem, od 1900 prowadził działalność rewolucyjną w Pskowie jako agent Iskry. W 1905 został członkiem Petersburskiego Komitetu SDPRR i Komitetu Wykonawczego Rady Petersburskiej, w 1908 ukończył studia na Wydziale Prawnym Uniwersytetu Petersburskiego, po rewolucji październikowej 1917 został członkiem komisji śledczej do walki z kontrrewolucją i spekulacją i członkiem Kolegium Ludowego Komisariatu Sprawiedliwości, a w marcu 1918 zastępcą ludowego komisarza sprawiedliwości RFSRR i przewodniczącym Trybunału Kasacyjnego przy WCIK. Był współtwórcą pierwszego radzieckiego kodeksu karnego. Uczestniczył w walce z "cerkiewną kontrrewolucją", czyli brutalnym tępieniu duchowieństwa. W 1924 został prokuratorem Sądu Najwyższego ZSRR, 1933-1938 był zastępcą przewodniczącego Sądu Najwyższego ZSRR.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]