Piramida strachu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery | 6 grudnia 1985 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania | 109 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | Nicholas Rowe |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja | |
Wytwórnia | Amblin Entertainment |
Dystrybucja | |
Budżet | 18 000 000 $ |
Nagrody | |
Saturn |
Piramida strachu – amerykański film przygodowy z 1985 roku o Sherlocku Holmesie, bohaterze powieści detektywistycznych Arthura Conana Doyle’a. Opowieść jest oryginalna, czyli nie ma nic wspólnego z twórczością pisarza z wyjątkiem wykorzystania postaci o ugruntowanej pozycji na rynku.
Film emitowany był też w Polsce pod alternatywnym tytułem Młody Sherlock Holmes.
Rycerz z witrażu, który ożywa w wyobraźni jednej z ofiar po zatruciu jest pierwszą w pełni cyfrowo animowaną postacią w historii kina[1].
Główne role
[edytuj | edytuj kod]- Nicholas Rowe – Sherlock Holmes
- Alan Cox – John Watson
- Sophie Ward – Elizabeth Hardy
- Anthony Higgins – Profesor Rathe
- Susan Fleetwood – Pani Dribb
- Freddie Jones – Cragwitch
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]W Londynie w trakcie mroźnej zimy dokonywane są tajemnicze zbrodnie. Zagadkowy osobnik w kapturze trafia kolejnych mężczyzn zatrutą strzałą, doprowadzając ich do przerażających wizji, a w końcu do samobójstwa. Jedną z ofiar jest profesor Rupert Waxflatter, z uniwersytetu, na którym uczą się młody Sherlock Holmes i John Watson. Ten pierwszy jest błyskotliwym młodzieńcem, marzącym o karierze detektywistycznej. Jest zakochany w bratanicy zamordowanego profesora, Elizabeth. Przyjaźni się z Watsonem, wtedy bojaźliwym chłopakiem, marzącym o karierze lekarza. Po serii dramatycznych przeżyć Sherlock Holmes rozwiązuje sprawę. Elizabeth tragicznie ginie, John Watson staje się mężnym i odważnym, a Sherlock Holmes postanawia, że już zawsze będzie sam. W czasie filmu obserwujemy również, jak przyszły detektyw zdobywa swoje kolejne atrybuty, czyli fajkę, czapkę i płaszcz. Na końcu filmu dowiadujemy się także, że rywal, a zarazem nauczyciel Holmesa, profesor Rathe, który - jak się wydawało - zginął, ocalał i zmienia nazwisko na Moriarty.
W napisach początkowych i końcowych Steven Spielberg wyjaśnia, że film jest ukłonem dla twórczości Arthura C. Doyle’a i luźno opowiada o wydarzeniach, które mogły wpłynąć na późniejsze losy Holmesa i Watsona przedstawione w opowiadaniach[2][3].
Nominacje
[edytuj | edytuj kod]- Nominacja do Oscara za najlepsze efekty specjalne (1986).
- Nagroda Saturn dla Bruce’a Broughtona za najlepszą muzykę (1986).
- Nominacja do nagrody Saturn dla Chrisa Columbusa za najlepszy scenariusz ; za najlepszy film fantasy (1986).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Filmweb.pl – Młody Sherlock Holmes
- ↑ W kanonicznych przygodach pierwszą wspólną sprawą detektywa i doktora jest Studium w szkarłacie; najstarszymi sprawami Holmesa, które Watson zna tylko z jego opowieści, są Gloria Scott i Rytuał Musgrave’ów.
- ↑ W filmie widać aluzje do przygód dorosłego Holmesa. Tytuł jest parafrazą Doliny Trwogi, dmuchawka i zatrute strzały wzorowane są na Znaku Czterech i Wampirze z Sussex, halucynogeny powodujące koszmarne wizje na Diabelskiej Stopie.