Pismo lanna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Napis w piśmie lanna przy świątyni w Chiang Mai

Pismo lanna, pismo tai tham, pismo tai lue – stary alfabet sylabiczny wywodzący się pośrednio z indyjskiego pisma brahmi, używany tradycyjnie do zapisu trzech współczesnych języków: północno-tajskiego, tai lü oraz tai khün. Poza tym w przeszłości używany był także w manuskryptach pisanych na liściach palmowych w języku starolaotańskim. Obecnie język północnotajski zapisywany jest pismem tajskim, zaś pismo lanna powoli wychodzi z użycia. Jego znajomość jest kultywowana głównie w klasztorach buddyjskich.

Tabela znaków w piśmie lanna

[edytuj | edytuj kod]
Pismo lanna Pismo tajskie IPA
/ka/
/kʰa/
/kʰa/
/ka/
/kʰa/
/kʰa/
/ŋa/
/tɕa/
/sa/
Pismo lanna Pismo tajskie IPA
/tɕa/
/sa/
/sa/
/ɲa/
/ta/
/tʰa/
/da/
/tʰa/
/na/
Pismo lanna Pismo tajskie IPA
/ta/
/tʰa/
/ta/
/tʰa/
/na/
/ba/
/pa/
/pʰa/
/fa/
Pismo lanna Pismo tajskie IPA
/pa/
/fa/
/pʰa/
/ma/
ย ต่ำ /ɲa/
ย กลาง /ja/
/ha/
/lɯ/
/la/
Pismo lanna Pismo tajskie IPA
/lɯ/
/wa/
/sa/
/sa/
/sa/
/ha/
/la/
/ʔa/
/ha/

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Khamjan, Mala(มาลา คำจันทร์): Kham Mueang Dictionary(พจนานุกรมคำเมือง). Chiang Mai: bookworm, 2008. ISBN 978-974-8418-55-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]